Er is heel goed weer voorspeld: dit weekend 30°C en ook daarna nog goed! We gaan onze fietsconditie, waar we thuis ook aan werken verder opbouwen door stukken langs de Duitse Weser te fietsen. Hiervoor hebben we dit boekje over de Weserradweg gekocht. En vanwege de hitte spreken we eerst af op de naturistische camping bij Emmen, die ons vorig jaar zo goed is bevallen.
♥ Route op kaart: klik hier voor een kaart van googlemaps met de locaties van de door ons bezochte campings (oranje), vrije overnachtingsplekken (paars), bezienswaardigheden (blauw), enkele fijne restaurants (groen) en goede zwemplekken (donkerblauw). Je kan ze aanklikken voor meer informatie.
26 mei 2017
Naturistencamping
Chris: Rond 16.50 komen we aan op naturistische camping Bargerhoek , beheerders Geert en Hans kennen ons nog! Na het welkomstdrankje is het eerst aangewezen plekje meteen goed.
Het is de eerste warme dag sinds tijden en de kleren gaan uit. Heerlijk! We hebben een prutje uit de vriezer thuis meegenomen, dus ook geen gedoe met eten. We genieten weer van deze relaxte en fijne camping.
27 mei 2017
Om 7 uur ’s ochtends vraagt Geert of ik al aanspreekbaar ben. Haha, ’s ochtends ben ik altijd meteen helder. Hij vraagt of we straks, voordat we gaan fietsen het busje op de parkeerplaats willen zetten, want er komen andere mensen. Prima natuurlijk.
Na de douche, waarvan ik geniet samen met een stel, en daarna het wastafel gebeuren samen met twee heren, fietsen we een leuk rondje om het meer, dat de Grote Rietplas heet. Daarna de fietsen achter op het busje zetten en afscheid nemen. Al snel gaan we in het Duitse Bad Oeyenhaussen van de snelweg af.
Overvolle familiecamping
De tweede camping (de eerste blijkt alleen voor vissers) ziet er leuk uit met zonnende mensen aan een meer, dit blijkt echter de buurcamping. Op onze camping is een klein zwembad in een soort kas met schreeuwende kinderen, laat maar….
Ton bedenkt dat we maar een zo lang mogelijk durende fietstocht moeten maken en dan tegen het vallen van de avond hier komen overnachten. Zo’n overvolle familiecamping is niet helemaal ons dingetje. Het is 30°C, we maken een snelle salade en pakken spullen voor de fietstocht: water, zonnebrand, het boekje fietsen langs de Duitse Weser, wat nootjes, zonnebrillen (m.n. als bescherming tegen vliegjes) en een petje voor Ton.
Vlak na de camping gaat het steil omhoog! Maar dat is van zeer korte duur, de rest is vrijwel vlak. In het boekje fietsen langs de Duitse Weser staat hier een duidelijk hoogteverschil aangegeven, dus we weten meteen dat deze route een “peulenschil” is.
Fietsen langs de Duitse Weser naar vakwerkstadje Rinteln
Ondanks de hitte bereiken we na twee uur het stadje Rinteln, waar we leuk vertoeven op een pleintje.
De terugtocht duurt ruim een uur, het is koeler en we hebben wind mee. We rusten alleen even bij een leuke plek in een tuin, waar je zelf wat drinken mag pakken:
Op de camping na een wijntje/biertje, volgt een gezonde maaltijd met kip en groentes.
Ik observeer het campingleven op zo’n overvolle leefgemeenschap, de damestoiletten heten hier “frauen oase”, er is een “insectenhotel”, en als alle huilende peuters in slaap zijn gewiegd, komen de eerste rummikupsteentjes tevoorschijn.
Hameln, ja van dat sprookje!
28 mei 2017
Al vlot verlaten we camping Sonnenwiese. In Hameln moeten we ver omrijden om de camping te bereiken, die we meteen al zagen liggen aan de overkant van de Weser.
We installeren ons op de oever van de Duitse Weser, eten wat en fietsen dan de stad Hameln in, waar om 12.00 een leuk schouwspel begint: het verhaal van de rattenvanger van Hamelen! Het begint tijdens het wachten zachtjes te regenen, maar gelukkig is het droog als het begint.
Het is erg leuk, voor alle talen en voor alle leeftijden. We bekijken ook het mooie stadje verder.
De symbolen van het sprookje van de rattenvanger zie je echt overal terug:
Pleisterplaats
Gelukkig schijnt de zon volop en we beginnen meteen maar aan een nieuwe fietstocht. Langs een drukke rommelmarkt bereiken we een pleisterplaats, waar tot ongeveer 1890 de paarden en knechten konden rusten, die met lange touwen de vrachtschepen stroomopwaarts trokken. Zo’n tocht van hemelsbreed zo’n 80 km, duurde minstens zeven dagen!
Het begint weer wat te regenen, we schuilen ergens achter/onder een struik/boom. Als twee fietsers met regenkleding langs komen, besluiten we onze goedkope regencapejes aan te trekken en ook door te fietsen, maar echt afdoende zijn die capejes van de action zeker niet. Dan zien we een speciaal voor fietsers van de Weserradweg schuilhuisje, het lijkt vol, maar men roept ons binnen, er is nog plek!
Na zeker een half uur is het aardig droog en we fietsen verder. Aan de andere kant van de Duitse Weser fietsen we weer terug naar de camping.
Nog even het stadje in en dan weer ons potje koken.
29 mei 2017
Helaas is de douche koud, we rijden weer een klein stukje verder.
Nederlandse minicamping
In Heinsen had ik een leuke camping gespot. Een Nederlandse dame heet ons welkom en deze camping voelt meteen prettig. Mooie plek in de schaduw en dan afkoelen in het lekker koude zwembad.
Na de lunch en als de ergste hitte wat voorbij is, fietsen we naar het voetgangersveertje bij de kerk van Heinsen, maar dit is in het voorseizoen alleen in het weekend in bedrijf. Drie kilometer terug in Polle, is ook een pontje en voor 1 euro p.p. worden we met fiets en al overgezet.
Als we tegenover de camping even pauzeren in de schaduw, maar uit de wind, loopt het zweet langs mijn slapen, dus gauw weer fietsen in het lekkere windje.
Fietsen langs de Duitse Weser: Holzminden
Na een kilometer of 14 komen we aan in Holzminden, waar we ijskoude cola bestellen op het centrale plein.
Dan nog even shoppen, o.a. theedoeken (waren we vergeten mee te nemen), en met volle fietstassen weer op huis aan. Nog ergens een stevig klimmetje en ondertussen snappen we ook waarom je evt. een fietsbroek nodig zou moeten hebben, op internet maar even zoeken!
Op de camping eerst weer even afkoelen in het zwembadje, zalig! Na de avondmaaltijd zitten we in de avondzon te luisteren naar een koekoek, die vrijwel onafgebroken zijn geluidje laat horen.
30 mei 2017
Na het douchen is de zon plots weg en rommelt het in de verte, eerst maar even de diverse buienradars raadplegen. Bij het dorp Brevorde zien we een uitdaging op de kaart: een heleboel haarspelden. We rijden in de kleinste versnelling naar boven en rusten vaak, maar ook ik red het en ik ben trots op mezelf.
Dan suizen we alweer op een smal asfaltweggetje omlaag, proberen nog ergens een steigend steenslagpad als shortcut naar een volgend dal, maar dat geven we al snel op. Tsja, het kwik is ook al weer boven de 30°C gestegen…
Roofvogel valt aan!
Tussen hoge rotswanden links en de Duitse Weser rechts fietsen we naar de ingang van het dal van de Eichelbach. Het gaat nu dus weer langzaam omhoog. Als Ton even vooruit rijdt op zoek naar een bankje, wordt hij belaagd door een roofvogel! Zjoef, hij vliegt vlak langs zijn hoofd! Waarschijnlijk is er een nest in de buurt. Wauw, Ton is beduusd van deze geweldige ervaring, die gelukkig geen gevolgen heeft.
Het dal weer uit is een makkie, zonder te hoeven te trappen en zelfs zonder te remmen, heerlijk. We fietsen verder langs de Weser, gewoon op een fietspad langs de doorgaande autoweg. In het stadje Bodenwerder gaat het weer om ander sprookje: de baron van Münchhaussen.
En in het stadje Polle kwamen we afbeeldingen tegen van Assepoester. Leuk die Duitse Sprookjesroute! Op deze site staan ook linkjes naar de verschillende sprookjes, die in dit gebied zijn ontstaan.
We drinken een colaatje op het terras van de plaatselijke Chinees, waar we blij zijn met de zachte kussentjes. We zitten hier bijna een uur te niksen.
Aan de andere kant van de Weser op het officiële fietspad van de Weserradweg weer terug, het is hier erg mooi. In het dorp Rühle eten we wat gekochte eiersalades uit de supermarkt op.
En dan hijsen we onze nu toch best wel pijnlijke billen weer op de zadels voor het laatste stuk. Prachtig fietsen hier! Bij Polle moeten we weer het pontje nemen, maar boven de heuvels zien en horen we onweer, we hopen het net nog droog te halen!
Noodweer!
En dan barst het noodweer plotseling los. Twee fietsers (eveneens in zomerkleding) komen ons tegemoet. We groeten (zoals iedereen hier doet) en dan gaat het plotseling heel erg hard waaien. Ik voel me niet veilig op deze open vlakte ivm de bliksem.
We keren om naar de bosrand, daar is een picknicktafel, helaas zonder schuilhut. De andere twee fietsers zijn hier ook. We gaan wat dieper het bos in omdat die boom bij de picknicktafel erg hoog uitsteekt boven de andere bomen. Maar als de regen werkelijk horizontaal door het bos vliegt, heb je nauwelijks bescherming van het bladerdak. We friemelen in de wind onze regencapejes aan.
Onthouden: betere regenspullen en regendichte tassen kopen! En staan dan spichtig om ons heen te kijken welke boom om zou kunnen waaien. Wat een noodweer! Ton krijgt twee keer een tak op zijn hoofd, dus we gaan onder een stevige struik staan, zodat een grotere tak ons niet meteen beschadigd.
De fietsen van het stel bij de picknicktafel waaien om, zij lopen ook wat vreemd en schijnbaar doelloos rond. In een mum van tijd is alles alweer voorbij en klaart het op. Als we echter met onze regenjasjes aan verder fietsen, gaat het hagelen!
Leedvermaak
Totaal verzopen komen we aan bij het veertje van Polle, tot leedvermaak van vier Nederlanders die hier onder een dakje hadden geschuild. Ton haalt nog wat grasjes uit mijn haar.
Gelukkig zijn we snel aan de overkant, waar we nog even snel de supermarkt in duiken. Totaal doorweekt komen we 3 km verder bij ons busje, waar we alles uittrekken en te drogen hangen op het waslijntje binnen en in de voorcabine. We kruipen lekker onder de wol, de achterklep open voor frisse lucht. Een uurtje later is het echt droog en begint zelfs de zon weer te schijnen.
We bakken een heerlijk prutje met champignons. Ondanks de pijp-rooklucht van een buurman, vallen we toch in slaap.
31 mei 2017
Gisteren hebben we 46 km gefietst, een record voor ons, zeker omdat er dus veel hoogteverschil was.
Fietsen langs de Duitse Weser: Höxter
Voor tienen alweer (met het busje) op pad naar ons volgende doel: Höxter, hier is een camping die ook twee camperplaatsen beheert. De camperplaats bij de brug ziet er leuk uit, met gras en heggetjes! Alleen waar is het toiletgebouw? We rijden naar de camping.
De vriendelijke eigenaar legt alles uit. Op die camperplaats is wel elektrisch en je kunt gebruik maken van een openbaar toilet bij de brug, douchen mag dan op deze camping, op de fiets ben je er zo. De andere camperplaats is iets verder weg bij een strandje en heeft geen elektrisch. Daar is dan wel een toilet en douche in een gebouw. Voor zo’n overnachting betaal je 7 euro, op de camping betaal je ongeveer 20 euro en dan heb je ook gratis wifi. We mogen eerst wel even rondkijken: er zijn ook nog plekjes aan de Weser. Als we die zien, zijn we om: mooie plekken, mooi uitzicht en het fietspad loopt over de camping.
Dit is trouwens een alternatieve route van de Weserradweg, de echte route loopt aan de overkant, zien we, en is net iets drukker. We pakken onmiddellijk de fietsen om het stadje te verkennen, het centrum ligt pal over de brug. We zien mooie huizen met heel oud houtsnijwerk, erg bijzonder!
Dan een markt en winkels: wat groente, champignons, twee grote moten zalm, zo, klaar voor vananvond.
We lunchen met omelet/frieten/tonijnsalade op een druk pleintje. Biertje voor Ton erbij. We nemen een rustdag voor de billen.
Altijd wat te zien langs de Duitse Weser
Als we zitten te lezen bij het busje, horen we plots gejoel op het water. Een meisje is in het water gevallen, haar kano drijft op de kop. Het duurt vrij lang voordat die weer omgekeerd is. Het meisje kleedt zich om in het sanitairgebouwtje, fijn dat het net bij een camping gebeurde!
Twee oudere dames komen regelmatig even de jonge ganzen voeren. De ouders letten goed op en eten vrijwel niets. Alles is voor de kleine schransjes. Soms zien we nu een kano stroomopwaarts gaan, geen toeristen, maar sporters dus.
1 juni 2017
Ton haalt ontbijtspullen bij de Rewe, helemaal aan de andere kant van het dorp. Om half elf zitten we op de fietsen met voldoende proviand voor onderweg. De tocht naar Holzminden valt erg mee, na 24 km zijn we weer terug op de camping, waar we even relaxen. De rustdag heeft onze billen goed gedaan.
Dan fietsen we nog even de andere kant op, ook hier zijn beide oevers van de Duitse Weser leuk te befietsen. Bij het veertje van Wehrden worden we voor 1,5 euro p.p. met fiets en al overgezet. De veerman helpt met de fietsen en we vragen hem of het bootje misschien elektrisch wordt aangedreven: geruisloos schieten we door het water.
Een bijzonder pontje
Hij legt uit hoe het werkt. De boot zit vast aan de stalen kabel, die over de rivier gespannen is. Aan de zijkanten van de rivier is, mede door de aangelegde dammetjes de stroomrichting vaak tegengesteld. Met behulp van het roer (en soms een stevige stok) komt het bootje door handig gebruik te maken van de stroming aan de overkant en kan het daar door de tegengestelde stroming ook gemakkelijk aanleggen.
De Weser is niet diep zien we even verderop: een man loopt in het midden van de rivier zijn wegdrijvende hond achterna, hij staat tot borsthoogte in het water. De hond zwemt trouwens na een paar honderd meter gewoon naar de kant en klimt eruit.
We kijken ook nog even bij schloss Wehrden in een mooi oud bos.
Dit fietstochtje was nog geen 20 km, dus totaal vandaag 44 km. We laten onze getergde billen in de ons zo vertrouwde stoeltjes zakken en observeren in de zon alles wat zich in en om de Weser afspeelt. Een mountainbiker met zoontje vraagt of we een fietspomp hebben, en leuk: we kunnen hem helpen, ons lullige fietspompje past! De kip/mango salade smaakt verrukkelijk.
2 juni 2017
Het is weer erg warm, er zijn veel files en we zijn om 16.30 thuis. We gaan zeker nog eens een (ander) stuk langs de Duitse Weser fietsen.