Home ReisverhalenFrankrijk Corsica zomer 2016

Corsica zomer 2016

door Chris
zoete zwemplekken

Vanuit Nice varen we naar Calvi op Corsica en bezoeken kust en binnenland van grofweg het Noordwesten van ons lievelingseiland. We vinden enkele juweeltjes van campings en mooie zwemplekken. Na twee zonnige weken varen we van Bastia naar Livorno en beleven in de Arena van Verona de opera Aïda. Na nog een mooie Alpenroute (o.a. de Stelviopas) brengen we ons kleinkind een bezoek en een windmolen voor zijn eerste verjaardag.

♥ Route op kaart: klik hier voor een kaart van googlemaps met de locaties van de door ons bezochte campings (oranje), bezienswaardigheden (blauw), een fijn restaurant (groen) en goede zwemplekken (donkerblauw). Je kan ze aanklikken voor meer informatie.

16 juni
Chris: Het heerlijke plan om samen met mijn broer Hedzer en schoonzus Lidwien naar Corsica te gaan, kan door ziekte niet doorgaan, dus vertrekken Ton en ik met zijn tweetjes. Wel eerst via Leiden voor een lekkere lunch en op de lachspieren werkende verhalen van Lidwien over haar recente ziekenhuisopname. Hun nieuwe buscamper is ook nog niet helemaal af! Ze wensen ons in ieder geval heel veel plezier en vragen ons dubbel te genieten van de Opera Aïda in Verona. Ze bekijken ons nieuwe busje (ja, het rode busje is niet meer grijs, maar nu wit) en dan zijn we echt op pad. Dit keer hebben we ook onze fietsen mee, eens kijken hoe handig dat is.

De ideale windmolen

Na heel veel files, regen, zonneschijn en een regenboog, gaan we rond 22.00 slapen op een parkeerplaats bij Nancy in Noord Frankrijk.

17 juni
Onder toeziend oog van enkele vrachtwagenchauffeurs koken we onze koffie en eten we krentenbollen. Tsja, koffie kost hier 2 euro per bakkie en we hebben (goede?) voornemens om deze vakantie wat meer zelf te koken. Na een trieste ochtend breekt eindelijk de zon door en na een laatste stortbui in Lyon rijden we via een B-weggetje naar een fijne camping Le Château in Hauterives.

We fietsen naar het Ideale paleis van de Postbode, een bijzonder bouwsel. De postbode Ferdinand Cheval heeft rond 1900 met stenen die hij tijdens zijn werk verzamelde, in 33 jaar een fantasievol paleis gebouwd in een mengeling van verschillende stijlen, het wordt ook wel het “Angkor Wat” van Frankrijk genoemd. In het toegangsstraatje naar de attractie zijn enkele souvenirwinkeltjes en restaurantjes.

We zien het ideale 1e verjaardagscadeau voor ons kleinkind: een flinke windmolen! De vraag is alleen: kunnen we dit meenemen in de komende drie weken? De enige mogelijkheid, die we tijdens een diner van zeer malse entrecote kunnen bedenken, is om hem dan steeds (voorzichtig) van achteren naar voren te verplaatsen als we gaan slapen. Of zullen we er eerst een nachtje over slapen en morgen terug komen, of zijn ze dan gesloten?

Kortom: het eerste heerlijke vakantiedilemma, waar we al zo lang naar uitkijken! Even later fietst Ton met het woest draaiende ding richting camping met een schaterlachende Chris er achter aan. Hij fietst zelfs om het onhandige slagboompje heen zonder af te stappen!

Er ligt een groot zwembad naast de camping en we hebben daarvoor nog armbandjes gekregen, we kunnen nog net even zwemmen in het lauwe zoutige water (geen chloor).

De Formule 1 tunnel in Monaco

18 juni
Via een omweg bereiken we de snelweg, doen nog ergens een vakantiedutje en gaan dan fietsen in Cannes, ik heb ooit een week op het jacht “Natila” gebivakeerd maar die is nergens meer te bekennen. Een drankje op een druk terras is hier ook niet echt lollig, blijkt als we op de kaart kijken: 8 euro voor een watertje met een blaadje munt. We fietsen helemaal terug naar de plek waar het busje staat.

Ton wil heel graag naar het Formule 1 circuit in Monaco, we ontdekken “de” tunnel, rijden langs decadente café’s aan de haven en gaan dan weer naar boven. In Nice mogen we niet op het haventerrein overnachten, dus om 22.00 zoeken we een camping, maar die zijn allemaal gesloten. Dan maar ergens langs een weggetje slapen.

19 juni
De wekker staat op 5.30, we kregen gisteren nog een keurig sms-je van Corsica Ferries dat de boot 2 uur vertraging had door het slechte weer.

De overtocht duurt 6 uur, dus lekker lezen en af en toe een ommetje aan dek, het slechte weer lijkt op het vasteland achtergebleven.

Om 16.30 zijn we dan eindelijk in Calvi op ons geliefde Corsica! Lees verder op pagina 2.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie