Grotkerk aan het Prespameer
Chris: Na de grensperikelen komen we al snel aan de Griekse kant van de Prespameren, we eten echt Grieks en vinden het eigenlijk lekkerder dan in Albanië.
We rijden langs het meer de berg op, schitterend uitzicht en dan een kerkje.
We dalen af naar het mooi gelegen vissersdorp Psarades.
Aan de andere kant van het dorp rijden we weer omhoog, waar het asfalt gelukkig al snel stopt, dit voelt weer vertrouwd! Na vijf kilometer vinden we een overnachtingsplek naast een overdekte picknickplek met uitzicht over het grote Prespa-meer, een rotsig eilandje en drie Albanese dorpjes.
Ik meen zelfs af en toe een houtvuurtje te ruiken dus dat is rustig afwennen. Er vliegen pelikanen over. De zon en de wolken zetten af en toe een deel van het meer in schittering. Als het gaat schemeren zitten we in het overdekte picknickhuisje en zien we een beest lopen, een kat denken we. We pakken de zaklamp en schijnen, het is een prachtige vos! Hij of zij komt nog een paar passen verwachtingsvol naar ons toe, maar als ik de camera pak maakt hij zich uit de voeten. De wind gaat liggen en het is lekker knus in het huisje.
Hoogtepunt van de dag: we zien een vos! Dieptepunt van de dag: afscheid van Albanië. 171 kilometer gereden
Lazarus laat zijn boot “vroemen”
29 september
Om 6.30 is het zwaar bewolkt. In Psarades vragen we of iemand ons met een boot naar de bijzonder gelegen kerk van Eloussa kan brengen.
Iemand brengt ons bij een taverne en daar is Lazarus. Hij laat ons een folder zien van waar we heen gaan, we krijgen dikke walnoten en we lopen achter hem aan naar zijn boot. Het is niet zo’n “tuf, tuf” traag bootje gebaart hij trots, maar een “vroemmm!” We zullen binnen een uur alweer terug zijn. Het kost 30 euro.
Lazarus laat de boot inderdaad “vroemen” en de punt gaat omhoog. Hij heeft de plastic kussens drooggewreven en daarop een schapenvachtje en een deken gelegd. Hij laat ons eerst geschilderde iconen op de rotswand hoog boven het meer zien. Er zitten overal pelikanen op de rotsen en op het open meer honderden vogels. Een kerkje tegen en in de rotsen gebouwd kunnen we nu niet bezichtigen, de trap is beschadigd door gevallen rotsen.
Geheime ligging
Dan komen we bij een groot strand met een hoge grot. Daar zou het kerkje moeten staan. We volgen de steile en lange trap. Lazarus is slim en gaat niet mee, hij blijft wat aan de steigertjes en zijn boot prutsen. Het kerkje komt in zicht en is werkelijk schitterend gelegen.
Het lijkt of binnenin de muurschilderingen veel beter bewaard zijn gebleven dan elders, misschien door de geheime ligging? Of door het gebrek aan licht? Tip: neem behalve een warme trui voor op de boot ook een zaklamp mee.
Veel mensen hebben persoonlijke dingetjes achtergelaten. Ook afbeeldingen van voetbalclubs, misschien om geluk bij de komende voetbalmatch af te dwingen?
We spoeden ons weer over het meer en verkneukelen ons over dit mooie begin van de dag en het is nog geeneens 10 uur! Dan gaan we brunchen met salade en kaas uit de oven in één van de vele tavernes van Psarades. We bekijken ook nog de kleine mooie kerk bij het water.
Als we het dorp uitrijden komen er net twee grote volle touringcars aan, hebben wij even mazzel! Lees maar verder op pagina 20.