Home ReisverhalenBalkan, westelijk Montenegro najaar 2009

Montenegro najaar 2009

door Chris
Sveti Stefan in Montenegro

Bloedwraak in de lieflijke Thethvallei

Dan toch maar alvast naar het begin van de Thethi-vallei, morgen mooi weer? Want dat hebben we wel nodig voor die route… We kamperen in een leuk bosje en er ligt weinig afval. Het regent maar door en we lezen in het busje.

Dan klaart het op en gaan we wandelen, eerst naar een kloof en dan richting boerendorpje (van mei vorig jaar), bij een brug kijken we de kloof in: heel diep en heel smal! We snappen nu ook waarom er hier zo weinig afval ligt, want het ligt daar beneden. Er zijn veel schaapherders met hun kudden, iedereen zwaait vriendelijk terug. Via de asfaltweg lopen we weer terug en zien dan tot onze stomme verbazing een camper op een braakliggend terreintje! Het blijken Fransen en we maken even een praatje.
Bij het busje trekken we droge sokken en schoenen aan en houden het verder nog lang uit buiten.

18 september
Om 7.30 wakker, het weer ziet er goed uit! Er komen twee schaapherders op de koffie, we praten moeizaam met wat Italiaans erbij, de oudste heeft twee kinderen, de jongere man is een cynisch type die niet van moslims houdt.

De onverharde bergweg naar Theth

Dan (eindelijk) richting Thethi-vallei: de asfaltweg naar Bogë

is gloednieuw en dan begint het: de onverharde weg naar Theth is volgens de kaart 14 kilometer, maar blijkt 28,4 en is op veel plekken in zeer slechte toestand.

We doen er ruim drie uur over inclusief fotostops. Het is met een gewone auto in een langzaam tempo te doen (op eigen risico hoor, ha ha), maar we vinden de weg naar Vermosh beter. Bij regenachtig weer zou ik het niet doen en let ook op het jaargetijde: tot en met mei of zo onbegaanbaar door sneeuw. De pas is ongeveer 1680 meter hoog.

Twee Tsjechische lifters, Peter en Lucia, vader en dochter, rijden vanaf Bogë met ons mee, ze liggen/zitten met hun zware rugzakken op ons bed.

Het is heel gezellig en we hebben geen haast. Het uitzicht terug het dal in richting Bogë is indrukwekkend:

We naderen de pas

Aan de andere kant van de pas valt het uitzicht een beetje tegen door de vele bomen.

Drie Nederlandse motorrijders halen ons in, behalve een lokaal (en dus snel) busje zien we verder geen verkeer. Als we denken dat we in Theth zijn gaan we in het eerste huis lunchen: een man zegt dat hij soep en macaroni heeft en geeft ons dat maar gewoon zonder verdere discussie. Het is goed te eten, ongeveer 10 euro voor 4 personen. Onze vrienden hebben eindelijk (en dat nota bene hier) weer eens bereik en gaan hun geliefden bellen.

Het is nu nog een best stuk naar Thethi zelf: bij de enige voor auto’s geschikte brug in Theth is een plattegrond van het gebied.

Ontmoeting met Francesco

Hier komt een jongetje op ons af: Francesco, 9 jaar oud en hij spreekt zeer goed Engels, of we een slaapplek zoeken?

We bivakkeren in de tuin van zijn ouders en bestellen alvast een maaltijd voor om 19.00. We nemen afscheid van Peter en Lucia, die alvast aan de volgende pas gaan beginnen naar Valbona.

Een lift die kant op kunnen ze vergeten want er is geen weg. Er schijnt nog wel een andere route terug te zijn via de Kiri-vallei naar Shkodër van 128 kilometer die wel het hele jaar berijdbaar zou zijn:

Volgens Francesco is die weg nog slechter dan die via Bogë…. Toch willen we hem ooit eens gaan rijden!
We gaan op onderzoek uit en lopen via de westelijke oever naar de kulla, via een voetgangersbrug.

De “Kulla” van Theth

Een kulla is een toren waar hele families zich lange tijd konden verschuilen als dat moest in geval van bloedwraak, veel kulla’s bestaan niet meer, maar deze is gerestaureerd met hulp van de Nederlandse ambassade. Lees hier een bijzonder artikel hierover.

Een buurman heeft de sleutel, er hangt een foto van zijn vader en van zijn overgrootvader, zijn vader heeft ook geposeerd voor het entreekaartje, “Koninkrijk der Nederlanden” staat er ook op! Het kost 1 euro of 100 lek. Er zijn ladders omhoog, die konden dus omhoog getrokken worden, en uitkijkgaten aan alle kanten.

Via de kerk, die ook voorkomt in het boek “De herberg met het hoefijzer” van A. den Doolaard

en de school van Francesco

lopen we weer terug naar het busje.

We eten in een spaarzaam verlichte nette kamer met vier Tsjechen, Lutska en Jakub en Jan en Andrew. De laatste twee hebben hun tent in de tuin opgezet. De bonensoep met spek is erg lekker, verder schapenkaas, ei, salade en brood. Als toetje van de boom gevallen peer en huisgestookte raki.

We zitten nog even bij de tent van Jan en Andrew, zij zijn in twee dagen van Tirana airport naar Theth gereisd en hebben vanaf Bogë alles gelopen. Toch ergens van de weg af gegaan om een shortcut te nemen, verdwaald, wanhopig gezocht naar een plek om de tent op te zetten.

Wolven!

Andrew lag al in zijn slaapzak op de rotsen, omringd door kaarsen om wolven op afstand te houden. En toen Jan een schaapherdershut ontdekte. Ze hebben daar overnacht met drie schaapherders in een kamer, met ernaast een kamer met een open houtvuur, maar ja, buiten regende het. De schaapherders gingen regelmatig even naar buiten om lawaai te maken om de wolven op afstand te houden. Ze hebben nog één kaars over en als die op is en ook een flink gedeelte van hun zelfgestookte peren-slivovits, gaan we slapen.

19 september
Eerst ontbijten met zelfgemaakte honing, dadels en schapenkaas, brood en thee. De prijzen zijn heel redelijk, zie hiernaast bij de handige feitjes.
De badkamer is een prachtig blauw betegelde ruimte van 3 x 4 meter, met een ligbad met douche erboven, toilet en bidet, wastafel. Een boiler zorgt voor heet water. Een belachelijke luxe voor hier, maar het is ook de bedoeling om toeristen naar hier te halen. Jammer genoeg vergeet ik een foto te maken van de badkamer maar hij is echt mooier dan die bij ons thuis!

Francesco regelt de financiën, als hij tenminste losgerukt kan worden uit het computerspelletje van Andrew wat hij al vanaf gistermiddag aan het spelen is. Zijn broer, 11 jaar, is meer de dierenman, hij melkt de schapen en praat met ze.

Een broer van 13 en twee oudere zussen gaan in Shkodër naar school en wonen daar bij vrienden. Francesco vindt het erg leuk om hier te wonen, hij geniet van de natuur en het Engels spreken met de toeristen.
We nemen hartelijk afscheid van de familie, ze zijn net bezig in een schuur om de raki te stoken, misschien tot volgend jaar? Volgens Francesco gaat er binnenkort een asfaltweg naar Theth komen.

Ook op de terugweg weer lifters mee

Na een half uurtje rijden zien we vlak bij het soep-en-spaghetti-restaurant het Tsjechische stel Lutska en Jakub, we hadden gisteren al beloofd dat ze mee konden, ze hebben gratis overnacht in een hotel dat nog niet af is. Op de pas heerst door de mist een mooi sfeertje:

Na drie uur hobbelen en gezellige stops zijn we weer in Bogë waar we op een dakterras wat kunnen eten.

Lutska en Jakub hebben hier op de heenweg gratis overnacht omdat ze van de vriendelijke bewoners niet buiten in de regen hun tent mochten opzetten.
De mooie gladde asfaltweg voert ons naar Koplik, onderweg nog een vrachtwagen in een hachelijke positie:

De weg naar Shkodër doen we deze reis dus voor de derde keer. Deze weg is breed en meer dan 10 keer opgelapt, men rijdt er snel. We zien een dronken of psychotische man midden op de weg lopen schreeuwen. Iedereen rijdt tijdelijk langzaam.
In Shkodër bij de Rozafa-burcht nemen we afscheid van Lutska en Jakub. Er komt net een zigeunerjongen met een grote trom langs, hij krijgt een hand, wat eten en ook wat geld. Dan zien we ook op de brug een kind Michael Jackson-achtige pasjes te doen voor wat centjes.

In Sukobin bij de Albanees/Montenegrijnse grens moeten we eerst 2 euro betalen, en later 10 omdat we een camperbusje zijn en elk 5 dagen in Albanië zijn geweest, dus we moeten nog 8 euro bijbetalen. Later moeten we apart gaan staan omdat we een vraag niet snappen, een groep douaniers onderzoekt snel en lacherig ons busje. Na totaal zo’n 40 minuten zijn we weer in Montenegro. Lees maar verder op pagina 8.

Dit vind je misschien ook leuk

2 reacties

Rail sailer 13 maart 2019 - 13:44

Beste Ton en Chris,
Wat een mooie verslagen maken jullie.
Is het mogelijk om de verhalen/verslagen te downloaden? Wij willen in april naar de Balkan en zouden blij zijn als dat zou kunnen
Blijf genieten en deze mooie verslagen maken
Groet rail

Reply
Chris 15 april 2019 - 11:33

Hoi Rail,

Bedankt voor je compliment! Sorry voor mijn late reaktie, we komen net thuis uit Marokko en ik heb een tijd niet aan de site gewerkt. Ik heb je vraag even doorgestuurd aan mijn zoon, hij helpt me met “Wordpress”, de nieuwe site. Zij antwoord:
Hmm, het makkelijkste is:
Met ‘rechtermuis, opslaan als’ (op een willekeurige plek op een webpagina, behalve op een foto/plaatje) kun je makkelijk een pagina opslaan.
Zo kun je de verhalen offline (want daar gaat het om denk ik?) gewoon lezen.
Zelfs incl. de foto’s volgens mij. Want die zijn al geladen en opgeslagen in de ’tijdelijke internet bestanden’.
Ik heb dit even gecheckt en het werkt, inclusief de foto’s! Ik wens jullie heel veel reisgenot in de Balkan.

Reply

Schrijf een reactie