Fietspad westkant Ohrid meer
Langs de westkant van het meer van Ohrid in Albanië loopt een nieuw en veilig fietspad! Het ligt tegen de rustige autoweg aan en is hiervan gescheiden door een vangrail. Aan de kant van het meer veelal een hekje. Vanaf dorpje Lin in het noorden tot Pogradec in het zuiden heeft het fietspad nauwelijks hoogteverschil.
Fiets na Pogradec zeker ook even verder naar de bronnen bij Drilon vlakbij de grens met Noord-Macedonië. Wil je een rondje rondom het meer fietsen, dan moet je wel enkele keren hoogteverschil overbruggen: tot ruim 300 meter boven de waterspiegel van het meer!
Camping Erlin
Wij gaan naar de nieuwe en drukke camping Erlin en worden naar een plekje gedirigeerd, schaduw is ver te zoeken.
De zwemgelegenheid is hier mooi aangelegd: het grindstrand loopt nog een paar meter door het water in en het wordt dan meteen diep.
Iets voorbij deze camping is nog een ieniemieniecamping met restaurantje, we willen een lichte lunch van salade, patat en gegrilde groente, maar “krijgen” van alles erbij: crème fraîche met walnootjes, gevulde paprika’s. De man blijft maar aandringen of we dan vanavond ook nog vis of vlees willen komen eten, maar na de pittige rekening denken we van niet.
Schiereiland met bezienswaardigheden
Lin is een mooi gelegen museumdorp met een souvenirwinkeltje en enkele terrassen aan het water.
Een vrouw spreekt ons aan, of we misschien een kamer willen huren of iets anders nodig hebben? De jonge generatie spreekt steeds beter Engels! Voor een koud drankje loodst ze ons door een huiskamer waar een jongen onder toeziend oog van oma zijn huiswerk maakt. Achter het huis aan het water is een kleurrijk terras.
Wat boffen wij weer! Terwijl wij genieten van een ijskoud biertje, komen de buurman en zijn moeder per roeiboot aan. Hij helpt haar aan wal, want het water is wat wild. Met zes aan elkaar geknoopte touwtjes vol rafels legt hij de boot vast.
Het kerkje tegenover het huis van onze gastvrouw gaat tussen 17 en 18 uur open voor bezichtiging, vertelt ze.
Dan lopen we nog verder want op de rots liggen de fundamenten van een 6e eeuwse basiliek met prachtige mozaïekvloeren. En ergens op een rotspunt moet een kapel zijn ingericht in een Hoxha-bunker. Hiervoor loop je aan het eind van het dorp als de weg stopt een steeg in, tussen de boerenstallen door:
Het pad loopt tussen de steile rots rechts en de volkstuintjes aan het meer links.
Het pad wordt steeds smaller.
Tot we echt over spekgladde rotsen moeten klimmen en blijkt dat we geen geschikt schoeisel aan hebben. Volgens twee Duitse toeristen komt er zo een trap…
Als we veel later in een restaurant aan het water zitten, zien we de Duitsers daarboven rondlopen op zoek naar een pad naar beneden.
Camping Peshku, ook aan de westkant van het Ohrid meer
Na een dag waarin we ons bezig houden met een vreemde hobby, strijken we neer op camping Peshku, pal aan het fietspad gelegen, maar door een flinke onweersbui kunnen we niet fietsen.
Op deze prettige camping in Hudënisht waren we al eerder, de eigenaren blijven vrolijk ondanks dat ze van de overheid het restaurant moesten afbreken. Een verbod op restaurants tussen de weg en het meer! We zitten onder een overkapping en de regen valt met bakken uit de hemel. We hebben eten besteld. In de “open keuken” kan door de stortbuien niet worden gekookt en de kokkin is even naar huis gegaan. Dan worden er tafeltjes onder het afdak geplaatst, verlichting wordt aangebracht en we helpen de tafels dekken. Door deze gemoedelijke sfeer raken we aan de praat met andere reizigers onder het genot van heerlijke vis- en vleesgerechten. Morgen gaan we Tirana bezoeken!