Helemaal zonder toezicht uren dwalen door een grot? Op P4N zagen we een overnachtingsplek bij de verlaten Ledenicagrot, echt iets voor ons! Maar eerst gaan we naar de grot van Tito die, voordat hij dictator-achtig werd, de partizanen leidde in de Tweede Wereldoorlog. Bovendien bezoeken we hier in de buurt ook nog een eenvoudig museum over Gavrilo Princip, de man wiens daad het begin van de Eerste Wereldoorlog vormde.
31 augustus
We worden dus wakker op een fijne vrijkampeerplek (ga eventueel hier naar ons vorige verhaal) en beginnen de dag vroeg. De grot van Tito in Drvar gaat pas om 10 uur open, dus we doden de tijd met het zoeken naar bürek, ons favoriete avondhapje, hetgeen lukt bij de Pekara (=bakker). Ook bezoeken we hier een mooie orthodoxe kerk.
De jonge priester, met knotje in zijn haar, accepteert onze aalmoezen en vindt het goed dat we foto’s maken. Overigens zien we foto’s van dit kerkje terug in het museum van straks.
Iets na tienen gaan we het terrein op van de “Titova Spilja” (de grot van Tito), rechts is een souvenirwinkeltje en links moet je tickets kopen, maar dat mag ook later. De klim naar boven is wel lastig te noemen, maar de hekjes zijn stevig, dus geen probleem.
De grot zelf stelt niet veel voor, maar we treden wel in dezelfde voetsporen als de vermaarde Tito, die hier in de 2e Wereld Oorlog bivakkeerde. Op zijn verjaardag (25 mei, terwijl hij geboren was op 7 mei) werd de boel hier gebombardeerd, maar hij overleefde het.
Beneden zijn twee musea. Het ene gaat over Tito.
En het andere is een ethnografisch museum.
Dwalen door een grot
Dan willen we naar de Ledenica grot. Volgens P4N kun je hier kamperen en urenlang door de verlaten grot dwalen. Dat lijkt ons geweldig en behalve elk een gloednieuw zaklampje nemen we nog een reservelampje mee. Ook eten we nog even wat en nemen het gekochte water mee. Goed voorbereid dus.
In een bemoste doline dalen we af. Een attente Tsjech met een hoofdlamp rijkt me een hand, want hij ziet dat ik poepievoorzichtig ben op het glibberige trappetje. Hij en zijn maat horen bij de stoere pickup-camper met daktent, want er zijn verder geen andere voertuigen op de parkeerplaats. Hij vertelt ons dat het heel mooi is in de 14 km (!) lange grot.
We vergapen ons al gauw aan de stalagtieten en de mooiste kleuren op de wanden. Helaas gaat het spiksplinternieuwe lampje uit. Oei, dan zal mijn nieuwe lampje het niet veel langer uithouden. En het reservelampje? Zit daar wel een nieuwe batterij in? Dus na twee prachtige zalen houden we het voor gezien, geen domme risico’s! We doen nog even de zaklampjes uit en zien uiteraard helemaal niets. Zonder licht zouden we moeten kruipen naar de uitgang…
Bij de uitgang is een eerbetoon aan ene Adeline Paulina Irby. Lees hier meer over haar. In 1875 – 1878 hielp zij vele vluchtelingen overleven in dit grottenstelsel. We blijven hier vannacht niet, want we moeten nog eten. In Bosanski Grahovo eten we in de magnetron opgewarmde pizza, het is dan ook vrijwel gratis.
Het museum in het ouderlijk huis van Gavrilo Princip
Dan op naar het volgende museum, maar we rijden fout, dus eerst maar een overnachtingsplek zoeken, dan doen we het museum morgen wel. We dwalen wat af, maar vinden een mooie plek, hier: 44.238379, 16.460023.
We zien hier de hele dag niemand. Ik fiets hier zelfs nog een stuk verder.
1 september
Eindelijk een blauwe hemel bij het ontwaken. Om 9.30 komt voor het eerst een auto voorbij. Na een kilometer of 10 zijn we in Obljaj bij het bijzondere (en bijzonder knullige) museum van de moordenaar van troonopvolger Franz-Ferdinand en zijn vrouw. Ik vind hier een goed leesbaar stuk over de achtergrond van deze troonopvolging.
Overigens is deze knullige moordenaar nog voor het einde van de Eerste Wereldoorlog in zijn koude cel overleden aan tuberculose.
We willen nu verder naar Livno om te kamperen bij de wilde paarden.