Als iemand ons vraagt naar onze mooiste reiservaring van 2024, dan beginnen we vaak over de bijzondere camping van Prins Murat. Maar eerst staan we een nacht op een camping aan de Zwarte Zee in Georgië.
Nadat we de prachtige Goderzi pas hadden gereden, trotseren we Batumi. De rondweg is helaas nog niet af (maar nu wel), dus we moeten dwars door de drukke stad in de zomerhitte van augustus. Na twee uren in een file, waar twee rijbanen vier worden, zijn we de stad weer uit. Gelukkig is de rondweg om Kobuleti wel af. We vinden een niet bijzondere camping in een koel bos, bijna aan zee. (41.882794, 41.775412)
’s Avonds vermaken we ons uitstekend op het terras van het hotel dat wel aan zee ligt. Koude biertjes, lekker eten, een zonsondergang en selfie-makende toeristen.
19 augustus
Het sanitair op de camping is zo vies, dat we niet gaan douchen. Maar dat geeft niets, want we willen toch al zwemmen in de Zwarte Zee. Heerlijk en bijna niet zout, dat water!
We storten ons weer in het verkeer, dat hier iets rustiger lijkt dan in Batumi. Al zien we wel weer een aantal idiote acties. Dan een aftands restaurantje langs de weg, leuk!
De oudere man geeft ons eerst maar een bord soep en heerlijk perensap. Dan laat hij een zak met witte dingen zien. Ja hoor, dat lusten wij ook wel. Het blijken dumplings, gevuld met kaas. Wel nog koud van binnen, maar ach… Ondertussen komen er een groot gezelschap en twee Friezen aan. De bediening stokt wat vanwege het gezelschap, dus we kletsen even met de Friezen voordat ze, door het gebrek aan bediening, verdwijnen.
De bijzondere camping van prins Murat
Voorbij Zugdidi rijden we naar “Chateau Chkaduache”, de camping van prins Murat (42.591419, 41.970794). Op de app Park4Night al mooie verhalen over deze bijzondere camping gelezen. We openen een hek en daar komt iemand met een grote snor op ons toe lopen. Prins Murat heet ons hartelijk welkom en wijst ons een zittoilet, een douche en een wasmachine. Dan wijst hij ons een fijne plek. Met uitzicht op de bergen van de Kaukasus, waar zelfs nog een beetje sneeuw op ligt.
De laatste foto is ’s ochtends genomen, maar in de namiddag zorgt de hoge boom voor schaduw. Het is werkelijk bloedheet, onze thermometer geeft 39°C aan. We draaien een was, die zal vast snel droog zijn! Er lopen veel dieren rond: een kudde schapen houdt het gras kort, een ezel, honden, eenden, kalkoenen en kippen. De twee paarden zijn aan komen lopen en lopen zo de veranda op, trippel trappel Pipi Langkous-gevoel. Ik maak een fotorondje op de camping. De prins voert de kippen.
We zijn de enige campinggasten en de prins nodigt ons uit voor een drankje rond 19.00. Zijn vrouw, de prinses, komt overmorgen thuis, ze is bij familie in Frankrijk.
Boeiende verhalen
Prins Murat spreekt het liefst Frans, maar zijn Engels is gelukkig ook goed genoeg om ons te vertellen over allerlei interessante voorwerpen in zijn huis. Met de boeiende verhalen die daarbij horen. In het zelf opgebouwde landhuis (het was een ruïne) staan allerlei familiebezittingen.
Zijn overovergrootmoeder was namelijk de zus van Napoleon! Salome Dadiani trouwde in 1868 met de Franse prins Achille Murat. Deze Dadiani familie regeerde sinds 1183 het koninkrijk Mingrelië.
Halverwege de rondleiding serveert hij ons een biertje met chips in de achterkamer. Wat een uitzicht! De zon is net onder en soms vliegt er een vleermuisje door de kamer. Dan weer verder naar de slaapvertrekken. Kijk, dat bed komt uit het huishouden van Napoleon.
Sandra Roelofs
En in dat bed heeft Sandra geslapen, zij was de Nederlandse echtgenote van de Georgische voormalig president Micheil Saakasjvilli. Uiteraard hebben we ook haar boek gelezen: “De first lady van Georgie, het verhaal van een idealiste”. Sandra is in Tblisi de buurvrouw van prins Murat.
Eenmaal in bed praten we nog na. Wat was dit een bijzondere ervaring! Prins Murat heeft een zeer innemende persoonlijkheid. Normaliter hebben we gauw genoeg van mannen die veel praten, maar hij verontschuldigde zich meerdere malen voor dit feit, terwijl wij juist aan zijn lippen hingen. Jammer dat zijn vrouw er niet bij was vandaag. Wel was er nog een buurman die bij Fortuna Sittard had gevoetbald.
20 augustus
Op de bijzondere foto in de tuin had de hele familie zich in 1905 gewapend tegen een inval van de Russen. De aanval werd afgewimpeld, maar later kwam er een veel groter Russisch leger.
We schrijven nog wat in het Nederlands in het gastenboek en vertalen het voor onze gastheer. Rond half twaalf vertrekken we voor het vervolgen van de route naar Mestia en de bergen van de Kaukasus. Als je ook deze route gaat rijden, overweeg dan om naar de bijzondere camping van Prins Murat te gaan. Het is slechts een paar kilometer extra, er staat een bord vanaf de hoofdweg bij het dorp Zeda Etseri.