Home Reisverhalen Jaarwisseling in Reykjavik 2015/2016

Jaarwisseling in Reykjavik 2015/2016

door Chris
Jaarwisseling in Reykjavik

Op zoek naar een mooie locatie voor de jaarwisseling komen we op Reykjavik, de hoofdstad van IJsland. Het is daar in de winter meestal niet veel kouder dan Nederland en de jaarwisseling wordt er leuk gevierd. Het lijkt ons een enorme belevenis om daar midden in de winter naar toe te vliegen!

Jaarwisseling in Reykjavik

Bovendien heb je in de winter veel meer kans om het bijzondere natuurverschijnsel: “aurora borealis” (Poollicht/Noorderlicht) te aanschouwen! Op deze site kun je zien wanneer de kans dat je het ziet het groot is.
Op de achtergrond speelt mee, dat we kunnen ervaren of het voor ons goed voelt om ooit eens in de zomer ons busje te verschepen en een wekenlange rondrit over het hele eiland te maken…

27 december 2015
Chris: Na een warme Kerst vliegen we (364 euro p.p. via Icelandair) op 27 december vanaf Schiphol naar Kevlavik. Deze luchthaven ligt een uurtje rijden ten zuiden van Reykjavik. In de buurt hiervan is ook de bekende “blue lagoon”. Maar het wordt net donker en we willen eerst naar ons knusse appartementje vlakbij het centrum van Reykjavik.

IJzel in Reykjavik!

Flybus brengt ons voor 2200 ISK (ongeveer 16 euro) p.p. naar BSI-busstation en vandaar nemen we een lokale bus naar busstation Hlemmur aan het ene eind van de belangrijkste winkelstraat in Reykjavik (het andere eind ligt bij de haven). Het valt nog niet mee om met onze koffers in de bus te komen want het heeft net geijzeld. Ook op het stukje lopen naar ons gehuurde huisje in de tuin van een groot vrijstaand huis, doen we erg voorzichtig!
Verlost van de koffers gaan we meteen lopend de stad in en eten kruidige curries in een Nepalees restaurant, tongstrelend lekker! We slapen heerlijk in het rustige houten huisje.

28 december 2015
Zo rond 10.30 begint het een beetje licht te worden buiten en we kleden ons warm aan. Vannacht heeft een warme regen alle ijzel doen smelten.

Vloerverwarming in de winkelstraat

We belopen de ongeveer 1 kilometer lange winkelstraat, de Laugavegur, met vele restaurantjes en cafeetjes en doen af en toe een lekker hapje of een pot thee. We boeken ook een excursie: “the Golden Circle” (67 euro p.p.), maar omdat die morgen vol zit, doen we dit woensdag.

Bij de haven aangekomen bekijken we het muziektheater Harpa van buiten en van binnen. We zijn niet snel gecharmeerd van moderne gebouwen, maar dit gebouw is heel bijzonder. Als je binnen bent, lijkt de lichtinval constant te veranderen, afhankelijk van waar je kijkt. Het klopt gewoon helemaal, op deze plek en in dit klimaat!

Dan lopen we langs de haven, eten samen een patat in een snacktent, waar kerstcadeautjes aan het plafond hangen. Men doet overal zijn best om het zo gezellig mogelijk te maken, met veel lichtjes en versiering.

Filmhuis

Ondertussen is het bijna 16.00 en gaan we naar het eerste van drie blauwe gebouwen aan de haven. Na een kop koffie bij Haïti gaan we ernaast bij “the Cinema” op een huiselijk zoldertje 1,5 uur spectaculaire natuurfilms over IJsland bekijken.

De sympathieke filmmaker Valdimar Leifsson zet zelf de films op en verdwijnt dan achter een gordijn, we zijn de enige gasten. Vanwege de luie banken zijn we ook nog eens een keertje heerlijk uitgerust en beginnen aan de terugtocht. Al gauw stranden we ergens in een Italiaans restaurant. We beklimmen nog de heuvel naar de Halgrimmskirkja, ontdekken een bloemenbak met verschillende soorten sla (ach, ja, je moet toch wat in dit klimaat) en komen voldaan na zo’n enerverende eerste dag weer aan bij ons fijne sauna-achtige huisje.

29 december 2015
We willen naar de Blue Lagoon en komen met de lokale bus weer bij het BSI-station, de kaartverkoper van de bus vraagt of we tickets hebben voor de Blue Lagoon. Nee hoor, die kopen we wel bij de ingang! Oh, maar die is de komende week helemaal volgeboekt! Hoe kan dat nou, het is zo groot daar? Ja, ze gaan het zelfs nog veel groter maken, maar het is echt vol nu.

Warm badje op het dak in Reykjavik

We bedanken de man hartelijk, want dit scheelt ons wel 2 keer een uur in de bus zitten, maar toch lichtelijk gedesillusineerd lopen we naar het dichtstbijzijnde zwembad “Sundhollin” en stappen op het dak in een badje van 42°C, nou dit is ook lekker! (en de entree is ongeveer 6x goedkoper)

Sneeuw valt op ons hoofd. We bedenken dat het toch wel erg prettig is dat men hier overal heel goed Engels spreekt. Er is ook nog een sauna! De IJslandse taal zelf is heel mooi om te horen maar voor ons niet te verstaan. De taal is erg authentiek, er zijn bijv. nauwelijks leenwoorden uit andere talen. Ton gaat nog even zwemmen in het grote binnenbad. Lees voor je naar zo’n zwembad gaat de voorschriften, want het gaat een beetje anders dan in Nederland. En droog daarna je badkleding in een kleine centrifuge, ideaal!
We lopen naar de vlakbij gelegen Hallgrimskirkja , echt mooi vinden we het gebouw niet, wel apart.

Op het orgel na, stelt het van binnen ook niet veel voor, maar dan gaan we de toren op (5 euro p.p.)! Wauw, wat een uitzicht, over heel Reykjavik!

Dan begint plots de enorme klok te luiden, niet echt gek, want dat doe hij elk kwartier.
We eten in een pizzeria waar ze echt lekkere pizza’s maken: zelfs de korst is lekker, en er zijn interessante combinaties van bijv. appel, ahornsiroop en rucola. Het is op de hoek van de Laugavegur en de Barónsstígur en het heet Eldsmiðjan. Ze hebben hier zelfs een “happy hour” van 15.00 tot 18.00! (normaliter is een biertje niet te betalen, je betaalt zo 10 euro voor een glas bier)

Excursie

30 december 2015
Vandaag de excursie: we begeven ons in het licht van de straatlantaarns naar een nabijgelegen hotel, waar we hebben afgesproken om tussen 8.00 en 8.30 opgepikt te worden. We regelen hier ook meteen de terugtocht van Flybus naar de luchthaven in de laatste nacht, want ’s nachts rijden de lokale bussen niet.

In een grote propvolle bus rijden we in het donker naar de eerste sanitaire stop met attractie: in een bezoekerscentrum hebben ze een glazen plaat over de breuk van de tektonische platen gelegd: je kan hier letterlijk met één been in Amerika en één been op het Euro-Azië-continent staan!

Amerikaanse en Eurazische plaat

Ton: De continentale platen liggen in IJsland dicht onder de oppervlakte. Dat is heel bijzonder en daarom zijn ze ook zichtbaar. Doordat deze platen hier zo hoog liggen, zit het magma ook relatief hoog, en dus ook vlak onder de oppervlakte.
De twee continentale platen beginnen in IJsland.

De Amerikaanse plaat loopt van hier tot aan San Francisco, de Eurazische plaat (daar liggen Europa en Azië op) loopt tot aan Japan. Hier op IJsland schuiven de platen elke jaar 1 à 2 centimeter uit elkaar. Daardoor ontstaan scheuren in de aardkorst en kan het magma makkelijk naar boven komen. Dat gebeurt in de vele actieve vulkanen op IJsland. Iedereen herinnert zich de uitbarsting van de Eyjafjallajökull in 2010, die zoveel stof veroorzaakte dat het vliegverkeer werd stilgelegd.

Een bijkomende effect is dat het water in de bodem door de magma permanent wordt verhit. De geisers zijn daar een gevolg van. Er is een plek waar per seconde 180 liter kokend water uit de grond komt. De stoom wordt gebruikt om turbines aan te drijven, waarmee elektriciteit wordt opgewekt. Van het restproduct, heet water, wordt heel Reykjavik voorzien van warm water.

De derde plaat

Een nadeel van het uit elkaar schuiven van de continentale platen is dat het soms gepaard gaat met aardbevingen, maar die zijn veel minder krachtig dat de bevingen aan de andere kant, dus bij San Francisco en Japan. De continentale platen lopen niet precies parallel aan elkaar.

Er is op IJsland een derde plaat. Een heel kleine, ergens tussen de andere platen in. Het hoort bij geen enkel werelddeel. Het heet Þingvellir. Dat vinden de IJslanders zo bijzonder, dat ze daar hun eerste parlement hebben ingewijd en er hebben zich daar vele andere historische evenementen afgespeeld.

Chris: De tweede stop, het begint net een beetje licht te worden, is bij een vulkaanmeertje. We mogen gratis een schuin en glad pad bewandelen in een heftige storm en wat we dan zien is een schemerige foto niet waard. We hebben vandaag echt pech met dit slechte weer, aan de oostkust is al veel schade gemeld, volgens de reisleider, die gelukkig heel veel achtergrondinformatie geeft over van alles en nog wat.

De derde stop is bij een waterval, maar de parkeerplaats is hier een dikke laag ijzel, dus veel mensen blijven zitten. Onze gids attendeert ons op zijn ijzel-schoentjes: je kunt ze bij de volgende stop kopen! Ik koop ze inderdaad, je kunt ze gemakkelijk onder je schoenen binden en ik ben zelden zo blij geweest met een aankoop. Niet meer dat verkrampte lopen omdat je bang bent om te vallen! Geweldig!

Horizontaal spuitend

De vierde stop is bij de geysers! De wind is echter aangewakkerd tot orkaankracht, de gevoelstemperatuur is -17°C. Na een tijdje wachten met blote vingers op het cameraknopje bij de “Geyser”, komen we erachter, dat dit de dode moeder aller geysers is en dat de spuitende geyser zich elders in het park bevindt. Deze geyser heet “Strokkur” en spuit ongeveer om de 8 minuten. Hij zou zo’n 45 meter de lucht in moeten spuiten, maar met de harde wind van vandaag is dat nog geen 3 meter: hij spuit meer horizontaal.

Na een vaag filmpje zijn mijn vingers zo koud, laat een foto maar zitten. Te midden van huilende kinderen vluchten we richting warm restaurant. Aldaar blijken een paar frietjes en drie vissticks astronomisch duur. Gelukkig is er een informatiecentrum, dus hierbij nog een mooie foto:

Als iedereen eindelijk weer in de bus zit (er is natuurlijk altijd wel iemand te laat al je met 40 à 50 mensen op stap bent), rijden we 7 kilometer verder naar de Gullfoss waterval. Ook hier een ijskoude glijpartij richting uitzichtpunt, waar je in de verte de waterval ziet:

Wat trouwens opvalt is de enorme hoeveelheid Japanse toeristen op IJsland. We rijden weer langs het geothermische park en zien net de Strokkur weer spuiten, veel hoger dan net, het waait wat minder, hoogtepunt van de dag?

Wandeling

We rijden nu weer een uurtje naar de laatste stop bij Þingvellir : een wand van basaltblokken in een nationaal park. In de schemering kunnen we nog net een paar foto’s schieten.

In het donker komen we weer in Reykjavik aan.

31 december 2015
En dan is alweer de laatste dag van 2015 aangebroken. In tegenstelling tot gisteren is het weer rustig weer. We wandelen vanaf ons tuinhuisje aan de Hátún richting oceaan. Daar staat het “Höfði-huis” waar de ontmoeting tussen Ronald Reagen en Michail Gorbatsjov min of meer het einde van de koude oorlog betekende.

Er staat heel toepasselijk ook een stukje van de Berlijnse muur.

Oudejaarsloop

De speciale oudejaarsloop van 10 kilometer is om 12 uur van start gegaan en de eerste renners lopen al op de besneeuwde boulevard voor het gebouw langs. Daarna volgen er nog veel meer. Velen zijn ook gek verkleed, want dan heb je toch nog kans op een prijs zelfs als je niet zo heel snel bent.

Als wij bij het Solfar monument (foto: zie verderop, want dan ligt er verse sneeuw) zijn, komen de eerste renners alweer terug. Wij steken na een blauw konijn de straat over en belanden weer ergens voor een heerlijk kop chocolademelk. Dan naar huis terug voor een dutje en rond 21.00 storten we ons in het nachtleven: in een drukke tent in de leuke straatjes bij haven, drinken we dure biertjes samen met veel locals en om 23.15 volgen we de stoet mensen die naar het plein voor de Hallgrimskerk blijken te gaan.

Jaarwisseling in Reykjavik

Daar wordt vanaf ongeveer 23.30 gewoon door particulieren het vuurwerk afgeschoten. Het is prachtig en het is niet heel druk.

Om 0.00 horen we de klok niet eens slaan. Als we beginnen te verkleumen, lopen we in een kleine sneeuwstorm naar huis. Ja, het weer kan hier snel omslaan.

1 januari 2016
Vandaag een lekkere luie dag. Veel lezen en iPadten in en op ons heerlijke bed, helaas is er geen lekkere bank of luie stoel. Maar het huisje is gemakkelijk warm te stoken zodat we het dekbed als rugleuning kunnen gebruiken. Er is vannacht veel sneeuw gevallen.

Als we weer richting “Down-town” lopen, zien we een jong stel de sneeuw omploegen op een helling. Het blijkt dat ze hun iPhone zoeken, gisteren verloren toen ze als kinderen in de sneeuw speelden! Het penismuseum blijkt gesloten, we eten weer in onze favoriete pizzeria en gaan niet al te laat naar bed.

Penismusem

2 januari 2016
Het penismusem bij busstation Hlemmur is nu wel open, het is erg klein en soms een beetje flauw. Maar het idee is grappig en er zijn enkele bijzondere stukken te zien, met name natuurlijk de enorme walvissenpiemels.

Buiten zien we de zon een klein beetje licht werpen op de bergen aan de overkant van de baai en samen met de vers gevallen sneeuw levert dat mooie plaatjes op.

Ook bij de haven is het nu nog mooier, er ligt nu ook gecraqueleerd ijs in de haven. We eten vissoep en drinken chocolademelk in Haïti, leuke tent.

We wandelen door het mooie sneeuwlandschap richting Landakotskirkja, een katholieke kerk. De zon, die vlak boven de horizon staat, beschijnt ons voor de eerste keer deze week!

Zonnige dag

We schieten overal mooie plaatjes van besneeuwde huizen, tuinen, een kerkhof, spelende kinderen in de sneeuw. De meeste huizen zijn vrijstaand in Reykjavik, alleen in de winkelstraat zijn ze soms tegen elkaar aan gebouwd. Via het stadhuis, waar een grote plaquette van IJsland staat, bereiken we Tjörnin, een meer waar zo’n 40 verschillende soorten vogels leven. Door middel van warm water wat continu het meer in stroomt, is er een kunstmatig wak gevormd:

Tot slot eten we weer bij de Nepalees om deze geweldige reis af te sluiten. En dan vroeg slapen, want de wekker staat op 2 uur!

3 januari 2016
Douchen, broodjes smeren en koffers pakken. Bijtijds op weg omdat we niet weten hoe onze rolkoffers zich gedragen in een dikke laag sneeuw. Maar het gaat, al vraagt een Reykjavikse ons bezorgd wat wij doen in het holst van de nacht. We kunnen zelfs met een eerder op-pik-busje mee en ook op BSI kunnen we eerder mee met een grotere bus, zodat we ruim op tijd op Keflavik arriveren. Echter door onduidelijke borden, drukte en strenge controles, komen we uiteindelijk net op tijd bij de gate.

Na een voorspoedige vlucht, arriveren we rond het middaguur op Schiphol, waar we door een kapotte bagageband de uurlijkse trein missen, zodat we nog tijd hebben voor een broodje Hema-worst! Om 16.00 zijn we gezond weer thuis en is een dutje welkom. De ijzelschoenen komen trouwens ook in Nederland goed van pas: in het noorden ligt het openbare leven in de eerste week van januari een dag of drie plat.

Poollicht

Door het bewolkte weer hebben we nooit een mogelijkheid gehad om het Poollicht te zien, maar in 2024 is er weer een jaar met extra veel zonnewinden, dus wellicht kunnen we dan nog eens richting pool, al is het mogelijk het bijzondere licht zelfs soms in Nederland waar te nemen.

Verder is het plan ooit een rondreis over IJsland te maken er niet sterker op geworden. Twee nadelen: alles is echt heel duur (zeker als je het vergelijkt met de door ons geliefde Balkanlanden) en er zijn eigenlijk geen bomen, behalve wat aangeplant spul in de omgeving van Reykjavik! En we willen wel een beetje privacy op onze vrijkampeerplekjes. Ondanks dit willen we toch nog wel eens met ons eigen busje een grote rondrit over dit schitterende eiland maken!

Deze jaarwisseling was zeker leuker dan die in Berlijn, waar we veel teleurstellingen kregen te verwerken.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie