Home Reisverhalen Deense waddeneilanden 2017

Deense waddeneilanden 2017

door Chris
Deense waddeneilanden

Er blijken drie bewoonde Deense waddeneilanden te zijn: het zuidelijkste heet Rømø en is te bereiken over een soort afsluitdijk. De middelste is Mandø, te bereiken met je eigen auto bij laag tij, of met een tractorbus. Het meest noordelijke waddeneiland heet Fanø en dat is alleen per boot te bereiken.

Keuze voor de Deense waddeneilanden

Omdat het in (de buurt van) Nederland slecht en regenachtig weer wordt de komende tijd, behalve aan de westkust van Denemarken en omdat dat qua reisafstand ook nog wel te behappen is voor die paar vrije dagen, is voor ons de keus niet moeilijk. Als ik dan ook nog lees van een spannend niet geasfalteerd weggetje dwars door de zee, wat alleen bij laag tij gereden mag worden plus het feit dat je op de enorme zandstranden met je eigen auto mag rijden, krijgen we warempel zin in een reisje naar Denemarken.

met eigen auto op het uitgestrekt strand van Rømø

♥ Route op kaart: klik hier voor een kaart van googlemaps met de locaties van de door ons bezochte campings (oranje), vrije overnachtingsplekken (paars), bezienswaardigheden (blauw), enkele fijne restaurants (groen) en goede zwemplekken (donkerblauw). Je kan ze aanklikken voor meer informatie.

3 mei
Chris: Om 15.30 vertrekken we. Ton is sinds een paar weken met pensioen en na mijn werk kunnen we bijna meteen weg. We doen bij de Duitse grens onmiddellijk een welverdiend dutje. Vlak voor de Deense grens vinden we vlot een overnachtingsplek van jaren geleden en maken ons klaar voor een koude nacht.

4 mei
Na een rustige nacht por ik om 6 uur Ton wakker.

Helaas is het te winderig en te koud om koffie te maken, dus dat drinken we verderop bij een automaat, waar Ton op een verkeerd knopje drukt, zodat hijzelf 2 bekers moet drinken. Een beroepschauffeur zit verveeld achter een fruitmachine en valt herhaaldelijk in slaap, vermakelijk om te zien. Bij de grens worden we goed gecontroleerd dus onze nieuwe paspoorten zijn in orde.

Camping in Aabenraa

We rijden via kleine weggetjes naar het Deense Abenraa en rijden een mooie camping op.

Alhoewel het pas 8.30 is mogen we er al op en na wat iPadten nemen we een warme douche, heerlijk. Op de camping is het erg rustig. Misschien een beetje onnozel van ons, maar we hadden ons niet gerealiseerd dat men in Denemarken niet met euro’s betaalt, één Deense kroon blijkt ongeveer 13 à 14 eurocent. We vertrekken op de fiets naar het stadje en vinden een echt leuke winkelstraat. Na het shoppen (softshelljassen, erg vrolijke onderzetters en nog wat scharen…) lunchen we lekker bij café Kridt.

We brengen de gekochte spullen naar de camping en fietsen dan tegenover de camping de heuvels in. Eindelijk eens goed oefenen met onze nieuwe fietsen met heel veel versnellingen, en we hebben ze inderdaad allemaal nodig. In Abenraa nog even groente en vlees bij de supermarkt en dan de heuvel weer op naar de camping.

We koken een lekker potje en gaan dan op de fiets het stadje weer in. In een café bestellen we Mojito en Irish Coffee, we zien door het raam een grote feesttent door zes mensen opgebouwd worden, leuk om te observeren. De w.c. is hier een beleving!

We kunnen nog veilig fietsen en duiken vermoeid het bedje in.

5 mei
Om 7 uur wakker, koffie, yoghurt met iets vezeligs, medelijden met onze hoestende buurvrouw, die een sigaret probeert te roken, en daarna medelijden met onszelf: de douches zijn ijskoud! Bij de receptie weet men ons te vertellen dat er in de straat iets gebroken is en 190 kronen armer (tot onze verbazing hebben ze hier geen euro’s) rijden we naar de westkust waar dus die Deense waddeneilanden zijn.

Deense waddeneilanden: Rømø

Over een lange dijk rijden we naar het zuidelijkst eiland Rømø.

Het eiland is niet groot, we rijden ongeveer alle weggetjes en bezoeken 2 stranden. Het asfalt stopt en dan rijd je zo het werkelijk enorme strand op.

Er zijn vliegeraars, mensen rijden met windsurfbuggies over het strand, er is daar ook een kinderoefenschooltje voor. Het tweede strand is nog groter en door de luchtspiegelingen lijkt het alsof wandelaars op zee lopen en boten in de verte over het land varen, heel indrukwekkend!

We hebben alle tijd om op dit eiland een camping uit te zoeken en het wordt die bij Juvre, alweer een supervriendelijke receptioniste, de Denen zijn tot nu toe echt vriendelijk, behulpzaam en absoluut niet stug. Ze praten over het algemeen heel goed Engels en anders wel Duits. Het Deens klinkt mooi, is niet te verstaan, maar als je de context weet, wel redelijk te lezen. Op de camping kost het ons enige moeite om een plek te vinden waar zowel wifi is en wat beschutting tegen de wind.

We kunnen net even in de zon zitten en gaan dan fietsen, aan de achterkant van de camping zou een pad moeten zijn. Dit blijkt niet heel geschikt voor fietsers, maar daar komen we zelf wel achter. Gelukkig staan er hier in tegenstelling tot Duitsland (en zeker tot het Verenigd Koninkrijk) heel weinig verbods- en gebodsborden, heel prettig!

Het dorp Juvre bestaat slechts uit enkele boerderijen dus geen winkel te vinden. Terug op de camping besluiten we om dan maar met de auto op zoek te gaan naar ofwel een restaurant ofwel een supermarkt.

Authentieke Deense maaltijden

We belanden op de uiterste zuidpunt, waar om deze tijd (uur of drie) een restaurant open is. En daar mogen we ook wel even gebruik maken van de privé-wifi, dus alweer aardige mensen.

Na een authentiek Deens mannenmaal voor Ton en een visschotel voor mij, zitten we nu voorin het busje te genieten van een matige wifi ontvangst en het naargeestige weer, zelfs de spelende kinderen zijn nu allemaal naar binnen gegaan.
’s Avonds noopt de kou ons tot een stevige expeditie. We beklimmen namelijk de hoogste berg van het eiland! De Høstbjerg is maar liefst 19 meter hoog!

Deense waddeneilanden: Mandø

6 mei
Vandaag gaan we op zoek naar het begin van de steenslagweg door de zee! We nemen de kleine weggetjes en komen dus door lieflijke dorpjes. Voorbij een toeristisch centrum waar enkele traktorbussen staan bereiken we de zee.

Het is nu 12.00 en volgens een schemaatje zou over een half uur de vloed op komen. Er rijdt wel een auto in de verte, zullen we er achter aan? Nee, beter niet, we hebben gewoon geen verstand van getijden, dus nemen geen risico.

We rijden terug naar het toeristencentrum om te vragen of we nu naar Mandø kunnen. En aangezien er ook een camping is, hoe laat we er morgen weer af kunnen. Bij de balie ligt een briefje en de baliemedewerkster verzekert ons dat we nu over de weg kunnen rijden. Maar wanneer morgen terug is niet zeker, dat heeft voornamelijk met de wind te maken, waarschijnlijk heel vroeg of pas in de middag. Dus die camping gaat even niet door omdat we morgen ook nog even naar huis moeten rijden.

De weg door de zee

Verwachtingsvol beginnen we aan de route, die zowel heel saai als heel bijzonder is! De route is ongeveer 6,5 km lang en daar doen we inclusief fotostopjes ongeveer een half uur over.

Op de middelste foto komt de route van de traktorbus op de iets hoger gelegen autoroute uit, de route is gemarkeerd met boompjes. Rechts zie je hoe de zee af en toe over (een gedeelte van) de weg stroomt, de route is op deze plekken verstevigd met dikke keien.
Uiteraard zien we vele zeevogels, waaronder scholeksters van heel dichtbij met hun mooie oranje snavels en rode ogen. Over een dijkje bereiken we het eiland.

In het dorpje stoppen we bij een mooi kerkje, er hangen heel vreemd, maar misschien ook wel logisch op deze plek, grote miniatuurschepen aan het plafond!

We gaan op dezelfde manier weer van het eiland af, tip voor andere chauffeurs die dit ook willen doen en die ook fietsen achterop hebben: haal ze eraf! Want de onze zijn heel erg vies geworden.

Het oudste stadje van Denemarken

In Ribe pakken we een camping, het blijkt echter een flinke familiecamping.

Ribe, volgens een folder “het oudste stadje van Denemarken” ligt vlakbij en daar fietsen we dus onmiddellijk naar toe. Alwaar een overdosis aan schattige vaak half verzakte vakwerkhuizen.

We bezoeken ook nog een kerkhof, waar keurige heggetjes de graven omringen.

Op een terras nog een belachelijk duur drankje! We gaan dus op de camping maar weer ons eigen potje koken!

7 mei
In Hamburg zien we na de tunnel onder de Elbe door, nog enorme containerschepen in de haven liggen. Tegen de avond zijn we weer thuis.

Ondanks de kou hebben we genoten van dit korte tripje naar de Deense waddeneilanden.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie