Grotten en gaten in Bulgarije
Vanaf de camping in Sofia gaan we naar het oosten, maar we rijden fout. Per ongeluk komen we op een snelweg (de A2) terecht. Dan maar een ontbijt in het eerste snelwegrestaurant. Een man met een hele familie in een Duitse auto, vraagt werkelijk aan iedereen in het restaurant of zij Nederlanders zijn. Zijn auto staat naast ons busje geparkeerd. We vinden het heel vreemd dat hij het niet aan ons vraagt, terwijl we toch wel van onszelf denken dat we er typisch Hollands uitzien. Toch nieuwsgierig geworden lopen we “toevallig” naar onze auto als zij ook net instappen. De man vraagt ons waar we naar toe gaan vandaag, dat is alles, hij wil zelf nog naar Oostenrijk vandaag.
De eerstvolgende afrit is afgesloten, maar een stukje verder is een onofficiële afrit en we rijden op de snelweg een stukje terug! (doen we alweer iets voor het eerst van ons leven) De weg gaat nu eerst tig keer onder de snelweg door en dan is er een lange slechte weg door beboste heuvels, die ons weer terug brengt naar de E871.
Museumdorp Koprivshtitsa
In het bergdorp Koprivshtitsa gaan we een museumtocht doen, maar eerst hier even wat eten: taaie ribbetjes en zalm. Het is vandaag afwisselend bewolkt met een enkel buitje en soms wat zon.
Het rijke bergdorp speelde een belangrijke rol in de opstand van april 1876 tegen de Ottomaanse overheersing. Bij het laatste museum vragen we de studente die de kaartjes controleert wie hier gewoond heeft, een “poit” is het antwoord. Het duurt vrij lang voordat we snappen dat het om een poëet gaat.
Nadat we alle musea hebben bekeken, rijden we vlot over de 1525 meter hoge Troyanpas.
Aan de Vidima-rivier vinden we een mooie sta-plek. Als we samen op zoek gaan naar een pad om af te dalen naar de rivier, barst er een verschrikkelijke stortbui los. Totaal doorweekt stappen we het busje weer in. Beh!
13 september
De zon schijnt! En we vinden een prachtige zwemplek.
Als je wilt weten waar deze plek is, kijk eens hier (zoete zwemplekken top 10, het is nummer 8 op de lijst). We lezen de hele ochtend, ondertussen genietend van deze mooie plek. Als we eindelijk vertrekken, blijkt er feest in het volgende dorp! Kinderen dansen in klederdracht op muziek die uit de luidsprekers schalt. Al gauw doen de oudere dorpsbewoners enthousiast mee!
Prachtige grotten in Bulgarije
In Lovech bezoeken we een overdekte houten brug met winkeltjes, we eten er pannenkoeken en oefenen ons cyrillisch met behulp van de steden die genoemd worden bij een vliegticketwinkel.
Vlakbij is de schitterende Devataška grot. Het is hier best druk en dus zijn er souvenirkraampjes. Bij een student kopen we voor een klein bedragje een toegangskaartje. De grot is zeer indrukwekkend. We horen vleermuizengepiep, maar we zien ze niet vliegen. In juni en juli is de grot gesloten vanwege het broedseizoen van de vleermuizen.
Even voorbij Aleksandrovo rijden we met busje en al een verlaten grot binnen. In het donker en met groot licht aan, rijden we een rondje in de enorme grot. Tsja, ons busje wil ook wel eens iets geks meemaken.
Bij het dorp Krushuna zijn de Maarata-watervalletjes, het is er druk met dagjesmensen.
We vinden het niet heel bijzonder. Het selfservice-restaurant in het dorp blijkt van een Belgisch/Turkse familie, dus we kunnen even Nederlands praten.
Ons volgende doel is vlakbij: een kamppeerplek bij Stulbitsa Cave. Hier is ooit een meteoriet ingeslagen, je kunt met een trap afdalen, maar misschien is het verstandig om hierbij perslucht te gebruiken i.v.m. giftige zwaveldampen!
Het sterrenveldje met de uil
De weg is helaas te blubberig en we vinden een andere overnachtingsplek, die we “het sterrenveldje met de uil” noemen, vanwege een heldere nachtelijke hemel en een rondcirkelende uil. Heel bijzonder: het dier maakt totaal geen geluid bij het vliegen.
14 september
Vanochtend komt er een wandelaar voorbij en gisteren een visser op een brommertje. Meer mensen zien we hier niet. Bij een stuwmeer zoeken we een zwemplek, maar de drassige bodem lokt ons niet echt, zijn we te verwend geraakt door al die heldere bergbeekjes? Bij Emen willen we een waterval bekijken, maar gammele trappetjes weerhouden ons.
We eten hier fantastische Bulgaarse stoofpotjes (kaverma) in een rustige tuin.
Een gat in de grond van 25 meter diep in Bulgarije
Dan naar de “grondeloze diepte”, een eng gat van 25 meter diep, waar bewoners van het nabijgelegen dorp Musina vroeger de bodem niet van konden zien. Tegenwoordig is er een metalen trap, de leuningen worden steeds kouder, maar je moet ze echt wel vasthouden!
Bij Hotnica is een prachtige waterval die uitkomt in een blauw meertje, helaas is het hier nu (zondag) erg druk met picknickende mensen. Langs de waterval kun je met trappetjes omhoog klimmen.
Aan de bovenloop echter vinden we (met de auto) de bron en ik ga languit in het ondiepe water liggen, zalig, nu heb ik het wel een tijdje koel, hoop ik. In Veliko Tarnovo kunnen we nergens een parkeerplaats vinden, dus de spectaculaire lichtshow laten we schieten, het volgende doel is openluchtmuseum Etara. Maar eerst vinden we een zeer matige doch rustige overnachtingsplek aan een rivier.
Lees verder op pagina 4.