Home ReisverhalenBritse Eilanden Vuurwerk in Londen

Vuurwerk in Londen

door Chris

Het vuurwerk in Londen is aan het beroemde Millenium Wheel gemonteerd en zal vanwege een 60-jarig jubileum van de Queen extra mooi zijn! Lees hier onze belevenissen van een kort tripje met oud en nieuw naar de wereldberoemde stad.

Half december 2011 hebben we zin om oudejaarsavond eens anders te vieren en na wat rondneuzen op internet boeken we een vlucht en een eenvoudig hotelletje in Londen.

30 december
Chris: De wekker gaat om 5 uur en om 9.09 uur loopt onze trein Schiphol binnen. We kijken op grote schermen en onze vlucht staat er niet bij. Oei! Wel iets wat er op lijkt, slechts een klein verschil in vluchtnummer en tijd. We zien plots dat dit het aankomstscherm is, de vertrekvluchten staan op de achterkant! We liggen meteen al in een deuk, vooral omdat mensen voor ons onze onnozele discussie konden volgen.
De zaken zijn wat veranderd sinds onze laatste vlucht ruim 5 jaar geleden: kleine flesjes zeep en shampoo in een hersluitbaar plastic zakje, een bodyscan, een fouillering en in Londen een apparaat wat je paspoort scant en daarna een foto van je gezicht maakt. Als het klopt gaat het poortje open.

Op Gatwick Airport zoeken we informatie over hoe nu in ons hotelletje in East-Croydon te geraken, we kopen oysters (openbaar vervoerpasjes “pay as you go” voor centrum van Londen en ongeveer 10 á 15 kilometer daar omheen, je kunt ze overal opladen in automaten bijv. via je bankpas of creditkaart) maar van Gatwich naar East-Croydon zijn deze niet geldig dus we kopen ook gewone treinkaartjes.

Treinen-gedoe

De trein stopt alleen niet op het station waar wij uit willen stappen, dus bij Victoria Station staan we bij de uitlogpoortjes met verkeerde treinkaartjes. Anderen moeten forse boetes betalen maar wij mogen gelukkig gewoon terug. Vanaf station East-Croydon gaat een tram (£1,30 per keer, dus je hoeft niet uit te loggen met je oyster). We zien meteen een traditioneel “fish and chips” snackbarretje “Ossies” gerund door Moslims, lekker!!! Nu nog een halve kilometer lopen naar een lieflijk straatje voor Atini Guest House.

Er wordt niet opengedaan, we bellen en horen binnen de telefoon gaan. Op de uitgeprinte hotelbon zien we dat we pas vanaf 15.00 welkom zijn. Dat duurt nog maar een half uurtje. We gaan in de deuropening zitten, het miezert een beetje.

Eén van de gasten laat ons even naar de “bathroom” gaan en dan komt de eigenaar zich verontschuldigen: hij was even bij de buren en hoe lang stonden we al te wachten? De zolderkamer wordt in orde gemaakt en we gaan eerst een dutje doen.

Oxford Street en Trafalger Square

Dan storten we ons in het nachtleven van Londen: met de tram, trein en ondergrondse naar Oxford Street. Ondanks de regen genieten we van de sfeer, kerstversieringen, winkels en rode dubbeldekkers.

We eten verschrikkelijk lekker lamsvlees en tiramisu en vinden een aardige pub. Na nog wat dwalen door kleinere straatjes komen we op Trafalger Square terecht, waar de Noorse kerstboom staat te pronken. Deze gigantische boom is elk jaar een gift van het Noorse volk. Hier wordt afgeteld voor de Olympische Spelen: nog 209 dagen en ruim 20 en een half uur.

Via de Big Ben en het mooi verlichte Millenium Wheel lopen we weer terug naar een metrostation om onze hotelkamer op te zoeken.

31 december
In East Croydon zien we in een tuin twee eekhoorntjes! Wat ons in de vrije natuur nooit lukt (zo’n schattig beestje fotograferen), lukt ons hier wel, want ze zijn veel minder schuw.
We ontbijten bij een Pret a Manger, best gezonde producten hebben ze daar. Bij Buckingham Palace zien we een stoplicht voor paarden.
Dan duiken we Hyde Park in. Hier is nu Winter Wonderland opgebouwd: een attractiepark met eetstalletjes, kermisattracties, schaatsbanen etc. Best wel leuk om te zien.

Dan op zoek naar Harrods. Een vrouw moet lachen als we voor de zoveelste keer de weg vragen, we staan er bijna voor. Nou, leuk om hier even te zijn geweest of zo, maar we weten niet hoe snel we er weer uit willen, wat een drukte!

Vuurwerk in Londen aan het Millenium Wheel

We willen natuurlijk het beroemde Millenium Wheel in, het blijkt vanaf 15.00 gesloten vanwege het naderende vuurwerkfestijn, met nu ondertussen erg zere voeten hijsen we ons in een rode dubbeldekker, ook hier kun je met zo’n oysterkaart in. In ons hotel een lange dut, maar na het wakker worden blijk ik haast niet op mijn voet te kunnen staan, gelukkig gaat na nog wat rusten, korte stukjes lopen en een paar paracetamolletjes de pijn weg en kunnen we toch naar het beroemde vuurwerk bij de Big Ben. Ton heeft ondertussen bij de Indiase take-away heerlijk eten gehaald.

Oudejaarsavond

Na een komische rit vanwege dronken en vreemd uitgedoste jongelui, lopen we op Victoria Street richting festiviteiten. Halverwege zien we een leuke pub en drinken een eerste biertje, om 23.45 arriveren we op een plek op de Victoria Road, vlakbij de Westminster Abbey, waar we niet verder kunnen door een enorme mensenmassa, vanaf hier hebben we goed zicht. En ja, daar begint het!!! We maken een heel slecht filmpje van het vuurwerk in Londen. Engelsen zoenen elkaar helemaal niet extra om middernacht. Wel word je al dagen door iedereen een “Happy Newyear” gewenst. Behalve het geweldige vuurwerk, wat vanwege een 60-jarig jubileum van de Queen extra mooi is, zien we niemand dan ook maar een rotje afsteken. Zo kan het dus ook!

We lopen terug en willen nog wel een biertje in dat café, als laatsten mogen we naar binnen omdat we hier al eerder zijn geweest(!) En dat terwijl het nog lang niet vol is. In Nederland laat men de mensen als haringen in een tonnetje staan, kassa!

De 250.000 bezoekers van het vuurwerk in Londen gaan weer naar huis

Anderhalf uur lang zien we een lange stoet mensen door de brede straat lopen (tenslotte is nu een kwart miljoen mensen op weg naar huis) en gaan dan zelf ook maar aansluiten. We zien een paar aangeschoten meisjes op blote voeten lopen. Voor de metro staan de mensen in lange brede rijen, de trein naar East Croydon is ook wel vol maar we kunnen gewoon met de eerste mee.

1 januari
Het lijkt wel aardig weer, maar in de buurt van de Tower Bridge begint het verschrikkelijk te regenen, we duiken een café in, maar het wordt niet beter. We kopen twee pluutjes met de Britse vlag, altijd leuk als souvenir. Hadden we gisteren niet ook al een paraplu gekocht?

De Westminster Abbey mogen we niet in, alleen voor “worshiping” is hij op zondag opengesteld. De altijd heerlijk eigenwijze Ton probeert onder het mom van: “dan gaan we toch gewoon even aanbidden” voorbij de autoriteit afdwingende dame in een zwarte cape te lopen. Ze trapt er niet in: “Maar de dienst is net afgelopen, sir”

Soho

Dan gaan we de Soho in. Ja, dit is ook een wijk in Londen. Als we uit een metrostation komen zien we meteen een bioscoop, denken we. Dat is een goed idee als het regent, even kijken wat er draait. Men vertelt dat dit een kerk is, we mogen wel even binnen kijken. Als we door de pluche gangen worden geleid en keiharde prachtige muziek horen, denk ik nog dat we het verkeerd hebben begrepen. We mogen achteraan plaatsnemen, maar de rest van de zaal staat en zingt en deint met de armen in de lucht mee met de melodieuze muziek, er zijn verschillende zangers op het podium met achter hen een groot scherm waarop de te zingen teksten. Wat een mooie sfeer!

Op een pleintje in Soho eten we weer verrukkelijk al gaat er iets mis met de bestelling. In ieder geval serveren ze hier de fish and chips in een hygiënisch nepkrantenpapier.

Na nog een leuke wandeling, waarbij Ton dingen van vroegere schoolreisjes herkent, belanden we weer in onze slaapkamer.

2 januari
Zonnig! Eerst een ontbijt in Victoria Station, dit is onze thuisbasis aan het worden vanwege de snelle verbinding met East-Croydon.

Houses of Parliament aan de Thames

Dan lopen we langs de zuidoever van de Theems naar het Wheel, waarbij we prachtig zicht hebben op de Houses of Parliament.

Men vertelt ons dat je ongeveer 2 keer 45 minuten in de rij moet staan. Eerst om kaartjes te kopen in een gebouw, de rij begint al buiten. Daarna mag je naar een korte driedimensionale voorstelling, met zo’n brilletje. Ik strek mijn hand uit naar een zeemeeuw, volgens Ton doet iedereen dat, zal wel, maar ik had hem toch bijna te pakken! Eigenlijk is het vierdimensionaal want er komen ook mistige wolkjes voorbij drijven vanonder de stoelen. Op die kermis van Winter Wonderland zagen we 5D aangeprezen: waarschijnlijk horen daar dan ook geurtjes bij.

Wat een uitzicht!

Weer helemaal opgevrolijkt gaan we in de tweede rij staan voor de werkelijke gondels. Eindelijk zijn we aan de beurt en moeten we in een klein groepje wachten tot iedereen uitgestapt is en de beveiligingsdienst de lege gondel gecontroleerd heeft. Dan moeten we instappen en al die tijd draait het rad langzaam verder. Als er iemand slecht ter been is of als er iets niet pluis is wordt het rad onmiddellijk stilgezet.

Typisch Brits is dan ook weer dat de gondels lekker leeg zijn zodat je de prettige ruimte hebt om alle kanten op te kijken in het glazen bakje. Van mijn gezonde hoogtevrees heb ik nu geen last omdat je niet uit het gesloten bakje kunt vallen. Bovendien heb je helemaal geen tijd daarvoor want het is echt schitterend! Het heldere weer helpt zeker een handje. Helemaal bovenin is het mooist!

Verbluft lopen we er weer uit en even later zien we op de Westminster brug een doedelzakspeler.

Nog een laatste blik op de Big Ben, de occupy-tentjes bij Churchilstandbeeld en Meryl Streep als de Iron Lady op de rode dubbeldekkers, halen we in Victoria Station onze koffer die we daar gestald hadden en is het tijd om naar de luchthaven Gatwick te gaan.

Na dit mooie sprookje van het vuurwerk in Londen begint 2012 nu werkelijk!

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie