Home ReisverhalenBalkan, oostelijk Roemenië najaar 2015

Roemenië najaar 2015

door Chris

Na een bezoek aan Praag, Bratislava en Boedapest, passeren we na een week de Roemeense grens in het noorden. De bedoeling is een flink rondje met de klok mee door Roemenië. Door autopech blijven we wat langer rondom Sovata en Odorheiu Secuiesc hangen, hetgeen absoluut geen straf is: prachtige omgeving en genoeg te doen! De bergroutes in de Karpaten gaan we ooit nog eens doen, door aanhoudende regen weinig van gezien. We nemen nog wat tijd voor Hongaarse thermaalbaden voordat we ons thuis eens rustig zullen buigen over de vraag: kan ons fijne grijze busje met ondertussen 385.000 km op de teller nog een jaartje mee?

♥ Route op kaart: klik hier voor een kaart van googlemaps met de locaties van de door ons bezochte campings (oranje), vrije overnachtingsplekken (paars), bezienswaardigheden (blauw), enkele fijne restaurants (groen) en goede zwemplekken (donkerblauw). Je kan ze aanklikken voor meer informatie.

Pracht in Praag en een UFO in Bratislava

5 september
Ton: Na het poseren voor een originele vier-generatie-foto en een laatste knuffel voor ons piepjonge kleinkind, beginnen we om 15.15 aan deze reis, even kijken we hoever we vandaag nog komen.
Na een dik uur rijden vinden we het tijd voor een dutje. Bij een raststätte gaan we in de schaduw staan en na anderhalf uur weer fris wakker.

Autopech op weg naar Roemenië

Via Hannover naar Magdeburg en dan richting Dresden. Hmm, wat een hobbelige weg, betonblokken, bonk, bonk, bonk. We besluiten te gaan slapen en als we een parkeerplaats oprijden, blijkt het bonken niet de weg, maar de auto te zijn. Oh jee, wat nu…. We drinken een biertje en morgen zien we wel weer verder.

6 september
Heerlijk geslapen, we plassen, drinken koffie, broodje erbij. Dan even testen hoe het met het busje is: ja, helaas, nog dezelfde “bonk”. We bellen met de ANWB; een aardige dame neemt alle gegevens op en noteert waar we zijn. Klik evt. hier voor een handige vergelijkingssite van pechhulporganisaties en bijbehorende kosten. Nu maar wachten op de Adac en ondertussen lekker lezen.

Chris: Helaas komt de monteur veel vlotter dan was afgesproken. Hij rijdt een paar keer heen en weer en wijst dan op het linker voorwiel: het waggelt! Hij voelt aan de bouten en twee ervan zitten praktisch los, ze vallen er bijna uit. De andere vier zitten halflos. Zijn we gisteravond aan de dood ontsnapt?

Hij draait ze weer goed vast, maar blijft zich afvragen waarom dit probleem is ontstaan. Hebben jullie onlangs die band gewisseld? Stellig ontkennen we dit. Dan heeft misschien iemand geprobeerd het wiel te stelen? Lijkt ons ook niet logisch. Misschien is er nog een ander onderliggend probleem? Weet je, ik moet toch die kant op, stop maar op de eerste parkeerplaats en dan kijk ik of de bouten nog goed zitten. Gelukkig blijft het allemaal goed, ook al is de autobahn hier van betonplaten!

Een lieve camping bij Praag

Een paar uur later bedenkt Ton dat het wiel er een paar weken geleden wel af is geweest, er zat een schroefje in de band en die is geplakt. Kennelijk heeft iemand van onze garage even niet goed opgelet! Fijn dat we nu de oorzaak weten en veilig bereiken we Tsjechië, waar we ergens aan de Labe (=Elbe) in een stadje kronen pinnen en eten. Er is hier nog steeds een stukje snelweg niet af.

Iets ten zuiden van Praag vinden we camping Prager, waar een lief ouder echtpaar ons incheckt. We kunnen bij hen (net als op elk station) OV-kaartjes kopen, op één kaartje mag je 90 minuten reizen met tram/metro/bus, wat je maar wilt. Eén kaartje kost 32 kronen (ruim 1 euro dus, 25 kronen is ongeveer 1 euro).

Er staan enkele andere gasten op het grasveld, we gaan in de gemeenschapsruimte zitten omdat het vrij koud is. Het is een beetje een muf hok, maar er staat een tafeltennistafel!

6 september
Ton: Chris is vroeg wakker en leest. De campingbaas doet handmatig alle nachtlampjes uit en verzamelt de afgevallen appels in een emmer. Na ontbijt en douche rijden we naar het metrostation Opatov met bewaakte parkeerplaats (20 kronen voor hele dag). Bij I.P. Pavlova stappen we over op tramlijn 22 richting Bila Hora. Aan de overkant van de Moldau stappen we bij de eerste halte uit. Hier willen we met de funicular de Petrinberg op en dan lopend naar het Strahovklooster met de prachtige plafonds, die ik Chris wil laten zien. Helaas is het kabelspoortje precies vanaf vandaag gesloten voor onderhoud tot voorjaar 2016!

Het Strahov klooster in Praag

We lopen door een winkelstraat verder en pakken dan tram 22 weer verder tot halte Pohorelec. Hier is het even zoeken naar een steegje wat naar het klooster voert. We gaan de bibliotheek in voor de prachtige plafonds, je mag (zonder flits) foto’s maken:

Het is werkelijk schitterend! In vitrines nog wat mooie voorbeelden van wat in dit klooster door de eeuwen heen bewaard is gebleven.

Dan drinken we thee op een terras, alvorens het mooie uitzicht over Praag te bewonderen, met in de verte de Karelsbrug, die hebben we ooit in 2006 bekeken. Met de tram terug naar het metrostation en daar eten we een heerlijke vleesschotel met zuur- en rode kool in een soort kelder. Met de ondergrondse terug naar Opatov en dan onder de paraplu naar het busje.
We rijden richting Brno, er is file, dus van de snelweg af.

We zoeken een plekje om te overnachten, bij een eerste poging zien we een grote kudde herten. Na nog een paar mislukte pogingen, zien we een campingbordje. De camping blijkt dicht, maar we vinden hier wel een plek om de nacht door te brengen op een doodlopend weggetje naast een spoorlijntje.

Toet, toet! Daar komt de trein. Het blijkt een superlullig treintje te zijn, één wagonnetje en heeeeel traag! We genieten van de sterrenhemel en na het tweede treintje (de andere kant op), gaan we slapen.

Eten in de UFO van Bratislava

7 september
Verder via Brno naar Bratislava. Hier willen we gaan eten met uitzicht! De zogenaamde “UFO”, een restaurant hoog boven de Donau, is niet moeilijk te vinden. En er direct onder is een parkeerplaats voor gasten. Een snelle en beetje scheve lift naar boven. En dan: wauw!

Zonnetje erbij! Geweldig! We bestellen een dejeuner van 3 en 4 gangen, zodat we zoveel mogelijk verschillende gerechtjes kunnen proeven. Je voelt heel duidelijk trillingen hierboven, vooral als er een bus over de brug rijdt. De obers beginnen heel deftig te serveren, we krijgen bij elk gerecht een heel verhaal, en om het kwartier vragen ze of alles nog goed gaat, haha. Het is beslist lekker, maar we beginnen wel te fantaseren over nog een patatje als we weer beneden zijn.

Gelukkig is het toetje wel zodanig vullend, dat dit niet nodig is. Ook het toiletbezoek is hier een bijzondere ervaring. Nog een koffie na, en dan de vette rekening: 95 euro! Maar wat een topervaring! Weer beneden maken we nog wat foto’s. De grens met Hongarije is vlakbij. Lees verder op pagina 2.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie