We hebben allemaal het boek van Bert Wagendorp wel eens gelezen en willen beleven hoe het is om de Mont Ventoux met menskracht te bestijgen. Althans onze twee waaghalzen (Ton en Lidwien), zij willen dit op de fiets doen en broer en zus (Hedzer en Chris) spelen met liefde hun ondersteuners en zullen onze materiaalbussen omhoog rijden.
Na Bedoin gaat het in het bos omhoog, pas na het plateau bij Chalet Reynard zullen ze gaan fietsen.
Daar gaan ze, tussen de snelle fietsers. Lidwien met de handbike, met in de fietstassen aan de voorkant veel water, zodat ze meer grip heeft op het asfalt. En dit is het einddoel:
Wat is dat nog ver weg! En wat een landschap hier! Superlatieven schieten tekort.
De ondersteunende accu van Lidwien trekt het echter niet meer en ze moet voortijdig afhaken. Het is gewoon te steil!
Ton gaat door!
Hedzer pikt Lidwien ergens op en even later zie ik haar naar beneden gaan, getver, wat eng! Ze heeft twee handen nodig om te fietsen en kan dus geen geleidehond meenemen. Gaat dat wel goed met slechts 6% zicht? En wat zit haar helm raar hoog?
De top van de Mont Ventoux
Ondertussen bereikt Ton de top!!! Wow, wat knap!
Dat stipje in de verte op de foto hieronder is Lidwien en ze was ondertussen zelf ook wel bang. Haar helm had ze verkeerd om op haar hoofd gezet, dus dat had ook niet echt geholpen.
Op het plateau even bijkomen met pizza’s en thee, we kopen sportieve souvenirtjes voor onze ereburgers. Nou, in ieder geval is ons doel bereikt: we hebben een goed beeld van deze kale puist gekregen, die iedere dag door honderden mensen bedwongen wordt. De meesten beginnen trouwens helemaal onderaan. Uitslovers!
Lees hier hoe Lidwien met haar handbike wel de Col de la Madeleine overwint.