Vorig jaar is het lang weekend naar Berlijn ons drieën zo goed bevallen, dat we nu een andere Europese hoofdstad willen bezoeken. Ons oog valt op Rome, vooral ook vanwege het vaak mooie weer begin april, hetgeen we een Nederlandse winter lang hebben moeten ontberen.
Een bijzonder gelegen appartement
5 april
Chris: Na de nachtvorst van de afgelopen dagen, vertrekken we hoopvol naar het station in Wolvega. Een luidsprekerstem informeert ons op het moment dat we de trein verwachten, dat er een overwegstoring is voorbij het volgende station. “En dan?”, roept Annemieke nog, maar het station is onbemensd, dus we laden snel onze koffers weer in de auto en besluiten naar Schiphol te rijden.
Na het “langparkeren” en de shuttlebus, blijkt dat de lenzenvloeistof van Annemieke in een te groot flaconnetje zit. En bij het inchecken gaan we doodleuk op stoeltjes zitten, die helaas alleen bestemd zijn voor mensen die iets meer hebben betaald. “Driemaal is scheepsrecht”, zeggen we opgelucht tegen elkaar, dus vanaf nu gaat de reis voorspoedig!
Na een prettige vlucht zoeken we op de luchthaven de Leonardo Express naar Termini (centraal station van Rome). We kunnen meteen mee en na een half uurtje is het weer zoeken geblazen naar bus 217, die ons naar het appartement in de Viale Parioli zal brengen. In de bus bellen we gastvrouw Emanuelle dat we zo arriveren en aan de buschauffeur vragen we ons te waarschuwen bij restaurant “La Celestina”. Het loopt allemaal gesmeerd en het appartement is heel bijzonder gelegen, midden op een binnenplaats:
Emanuelle legt ons alles uit, de schoonmaakster is nog bezig, en we vertrekken naar een terras om van de laatste zonnestralen te gaan genieten.
Romeinse gezelligheid
De temperatuur is heerlijk en de platanen aan het einde van de straat maken ons vakantiegevoel compleet. Wat meteen opvalt zijn de lekkere hapjes die bij de drankjes worden geserveerd:
Boodschappen voor het ontbijt van morgen kunnen we bij een kruideniertje doen, een flesje wijn wordt nog even ontkurkt voor het geval we geen kurkentrekker hebben. In het appartement kunnen we nu even goed rondkijken. Dan een avondwandeling waarbij we moeten lachen om de dwars geparkeerde smarts en de bumper tegen bumper geparkeerde auto’s. Uitgeput van alle indrukken slapen we heerlijk op de stille binnenplaats.
Het Vaticaan
6 april
Voor deze ochtend hebben we kaartjes voor het Vaticaan, dus we moeten nog opschieten ook met het ontbijt! Eerst 10 minuten lopen naar het ondergrondse treinstation Euclide, met de trein naar metrostation Flaminio, dan met een paar haltes over de Tiber. Bij het Vaticaan staan veel mensen te leuren met “skip-the-line”-tickets, maar die hebben we dus al via internet gekocht.
Ergens op trappen tegenover de ingang moeten we ons melden, maar ja, bij wie? Er is ook een onduidelijke rij mensen, we sluiten maar aan. Als ik ga kijken wat er vooraan de rij precies gebeurt, wordt ik even later aangesproken door een vrouw die aan de uitgeprinte papieren in mijn hand heeft gezien dat ik bij haar groepje hoor. We krijgen allemaal een gele sticker op onze kleren en het pluutje gaat omhoog, “attraversiamo!”, en we gaan het Vaticaan binnen….
Een beetje geluk hadden we dus wel nodig bij deze Italiaanse chaos. Binnen is de chaos trouwens niet minder groot. Na alle formaliteiten en controles marcheren we samen met duizenden andere toeristen in lange gangen en op roltrappen door de verschillende musea, het is vast prachtig, maar hoe moet je daar van genieten als er steeds mensen voor staan?
De Sixtijnse Kapel
Na de Sixtijnse Kapel (die veel beter HIER te bewonderen is, dan in het echt, het is zo hoog, je ziet het eigenlijk niet goed), kruisen we een rij mensen die wacht om de koepel van de Sint Pieter te mogen beklimmen. We slaan dit maar over en in de Sint Pieter zien we warempel de nieuwe paus, die net een mis heeft opgedragen!
Via de Zwitserse Garde en de middenstip op het plein, bereiken we eindelijk wat rustige straatjes en steegjes om te genieten van een heerlijke lunch onder de (voor ons) tropische zon.
We wandelen richting Tiber, waar we bij het Castel Sant Angelo een toeristische brug trotseren.
De afstanden zijn niet groot hier en al gauw arriveren we op het Piazza Navona, waar donkere wolken zich samenpakken.
een charmante verkoopster
We duiken een leuk café in, waar we stevig aan de tiramisu gaan en snel is het alweer droog. Dan vinden we een winkelstraat (Via del Corso) en kopen we mooie dingen, Ton laat zich Italiaans aankleden door een charmante verkoopster, als blijk van waardering krijgt ze drie dikke zoenen. Via het metrostation bij de Spaanse trappen belanden we weer op station Flaminio, waar we als vermoeide eendjes onnozel achter elkaar aan lopen tot we weer aankomen bij hetzelfde perron als waar we uitstapten…
7 april
Vandaag willen we o.a. het Collosseum bekijken, vlakbij stappen we uit de metro. Het is hier erg toeristisch, lange rijen wachtenden, souvenirkraampjes, gladiatoren en andere menselijke attracties.
Napolitaanse Kerststal
In de brede straat richting centrum volgen we een internettip: de Basilica S Cosma E Damiano, waar het hele jaar door een Napolitaanse Kerststal uit het jaar 1700 te zien is, klik hier voor meer informatie op deze aardige site.
Helaas is de verlichting hier erg slecht en een glasplaat voor het geheel maakt de kwaliteit van de foto’s er ook niet beter op.
Onze dag wordt weer goed gemaakt door een lunch bij drie prettig gestoorde obers op een zonnig terras.
Triomfzuil van Trajanus
We lopen naar de bijna 30 meter hoge marmeren triomfzuil van Trajanus. Deze dateert van het jaar 113 n.C. om de overwinning op de Daciërs te vieren. Op de zuil is spiraalsgewijs een ca. 200 m lang fries aangebracht waarop, als een soort doorlopend stripverhaal, de veldtochten van Trajanus in Dacië zijn afgebeeld. Niet te geloven dat hier vroeger een heuvel was die zo hoog was als die zuil! Binnenin is een wenteltrap van 185 treden. Deze zuil is zo goed bewaard gebleven omdat hij later als uitkijkpost is gebruikt. Later dit jaar zullen we in Servië overblijfselen van o.a. de brug van Trajanus over de Donau bekijken.
relaxen in het Borghese Park
We vragen de weg door een wirwar van straatjes en marktjes naar de beroemde Trevifontein. Ook hier weer een drukte van weinig belang op een krap pleintje. Dus snel verder naar het Borghese Park waar we vanmiddag willen relaxen. We zwoegen in de hete zon omhoog en komen tot de ontdekking dat veel Romeinen hetzelfde idee hebben op deze eerste zonnige zondag van het voorjaar! Gelukkig is het park groot genoeg, zodat de drukte zich voornamelijk beperkt tot de toiletten…
Met mooi uitzicht op de Piazza del Popolo, waar men net een groot schilderij op de grond maakt, iedereen mag helpen, belanden we weer op station Flaminio.
’s Avonds moeten we nog één dingetje regelen: een taxi voor straks!
8 april
Na een paar uurtjes slaap, staat de taxi keurig op de afgesproken tijd voor onze deur te wachten. We rijden langs het Colloseum, volgens de chauffeur de beste tijd om daarvan te genieten en dat klopt. Het is mooi verlicht en geen toerist of kraampje te bekennen!
De rest van de reis is saai en vermoeiend doch met mooie herinneringen beginnen we in Nederland weer aan een nieuwe werkweek.