Op ons “rondje Balkan” in het voorjaar van 2022 doen we spannende dingen en kamperen we het liefst vrij. We staan slechts 5 nachten op een camping. En dat in een maand tijd!
We vertrekken rustig op een maandag aan het begin van de middag, want we hebben beide net corona gehad. Het regent en het is net boven het vriespunt. Na zo’n 600 km parkeren we met uitzicht op Raststätte Steigerwald. Met de warme stoovjes in de rug vermaken we ons nog hooguit een uurtje.
5 april
De nacht was ijskoud, maar onder het winterdekbed hadden we het warm genoeg. De files staan vandaag allemaal op de andere kant, dus het gaat lekker vlot, zelfs bij München!
Een zonnig begin van ons “rondje Balkan”
Aan de andere kant van de Alpen schijnt de zon en we gaan meteen iets leuks doen: fietsen rond het meer van Bled!
Klik op bovenstaande link voor het verhaal over deze betoverend mooie omgeving. Ton zet de mooiste foto op facebook en heeft tot nu toe al 23 reacties! Een eiland met een kerk, een kasteel op de rotsen, sneeuw op de bergen en hemelblauwe luchten. Oh ja, en Tito met zijn partizanen en een feestmaal op een geinig terras. De vakantie is begonnen!
6 april
Verkleumde handen tijdens het maken van onze eerste vakantiekoffie (handpresso), maar de zon warmt alles al snel op. We rijden naar het meer van Bohinj.
Ook hier is het genieten: een spiegelend wateroppervlak, bijzondere bomen, eendjes voeren, de lievelingsvisplek van Tito en pannenkoeken met nutella.
Na al die lieflijkheid weer tijd voor wat spannends: zou de 1277 meter hoge pas ten zuiden van Bohinjska Bistrica al sneeuwvrij zijn? Al gauw rijden we tussen sneeuwmuren met waanzinnige uitzichten.
Vergeet dus vooral niet op je rondje Balkan te genieten van het prachtige Slovenië!
Fietsstad Ljubljana
Deze route is ook nog eens een shortcut naar Ljubljana, zodat we niet dezelfde weg terug hoeven te nemen. Ik heb gehoord dat er vlakbij het centrum een fijne camperplaats is. En inderdaad, aan de overkant van de weg bij “Gostilna Livada” kunnen we prima staan. Een overnachting kost 10 euro en we mogen de toiletten van het restaurant gebruiken als het restaurant tenminste open is, namelijk van 9.00 tot 22.00.
We fietsen over de brug, gaan bij de stoplichten rechtsaf en volgen dan gewoon de rivier, die Ljubljanica heet. Ljubljana blijkt een prachtige en gezellige studentenstad met goede fietspaden.
We concentreren ons op de bijzondere bruggen en de hippe wijk Metelkova. Wat we niet vinden zijn de schoenen die in een bepaald straatje zouden hangen om geluk af te dwingen. Uiteraard wel een drankje op een terras en ergens lekker aparte pizza’s.
7 april
Er staan ook twee campers op de camperplaats, maar we zien niemand. Wij zitten alweer in de zon broodjes kaas en koffie te maken.
Warme baden
We willen naar een warm bad hier in de buurt. Zes jaar geleden hebben we heerlijk gezwommen in water met een aangename temperatuur van bijna 25 graden Celcius. Het is plek 5 van onze lijst van “zoete zwemplekken“. De parkeerplaats is nu op een heuvel boven het natuurparkje en we dalen af via een steil pad met een keurig hekje ernaast.
Een Sloveens echtpaar is hier al de hele ochtend baantjes aan het trekken: twee slagen heen en twee slagen terug.
Na dit heerlijke intermezzo rijden we naar het Kroatische Slavonski Brod en volgen de rivier de Sava. Daar hebben we een Park4Night-plek gespot. Op een groot terrein met vakantiehuisjes zien we een hokje met in grote letters “WC” erop. Binnen zitten mannen te klaverjassen, geen sanitair te bekennen en volgens hen is deze plek geen camping. Volgens een uitbater van een bar mogen we wel achter het voetbalveldje staan, precies op het punt waar de brede Sava een bocht van bijna 180 graden maakt!
Op de fiets naar het stadje vinden we toch nog de hangende schoenen. Zouden ze in een boom ook geluk brengen? Of is de betekenis hier heel anders?
8 april
De temperatuur is meteen lekker en ons einddoel van vandaag is een mooie plek met een warm bad bij het Servische Niš. Maar alles gaat vandaag wat langzamer en dus belanden we op een plek die we “de fazantenheuvel” noemen.
Lekker bijschrijven, sudoku’s maken en wandelen.
9 april
Rond 12.30 al op het picknickveld in de buurt van Niš en meteen op zoek naar het warme bad. Helemaal geweldig: een ongeveer 70 cm diep bad met een temperatuur van zo’n 30 graden Celcius. Eromheen een kneuterig bouwsel met zelfs twee omkleedhokjes.
Op zoek naar de locaties van “Hunted into the Wild”
Gemeentewerkers zijn bezig, er zijn lampen op zonnepanelen en picknickhuisjes. Een pad gaat naar een “Kula” op een heuvel. Omdat het nog erg vroeg is, vertrekken we weer over het smalle toegangspad met slechts enkele passeerplekken.
We gooien de route helemaal om en besluiten naar enkele locaties van ons favoriete tv-programma “Hunted into the Wild” te gaan zoeken. Deze zijn in het Bulgaarse gedeelte van het Rodopi gebergte. Klik hier voor de link naar deze spannende tocht op onverharde gravelweggetjes in de sneeuw en de zonnige superleuke vrijkampeerplek bij de “watertorentjes”.
Eerst even een restaurant scoren. Dat vinden we bij Niška Banja: een eenvoudige “kafana”, waar we voor 13 euro forel, ćevapčići, salade, friet en cola’s krijgen. De ober is niet spraakzaam, maar kent een grote hoeveelheid handige gebaren. Gelukkig kunnen we hier de snelweg niet op, dus “moeten” we door een prachtige kloof rijden.
Nog voor de Bulgaarse grens vinden we bij Pirot prachtige vrije kampeerplekken voorbij Temska aan een riviertje. Een familie met een witte poedel geeft ons aanwijzingen hoe we door een zijriviertje kunnen rijden. Hier staan we: 43.278631, 22.570304
10 april
Natuurlijk rijden we de kloof nog even verder is, want de omgeving is hier prachtig. Een smal asfaltweggetje tussen rotswand en voortrazende rivier voert ons richting Topli Do.
De dag is verder niet oninteressant, maar niet per se heel leuk. We hadden weer moeite om de snelwegoprit te vinden, de grensovergang duurde vreselijk lang. Dan nog covid verklaringen laten checken, wegwerkzaamheden (dus blubber en kuilen), een verkeerd afgesteld stoplicht en steeds meer sneeuw!
Als je zin hebt om ons stuk over de locaties van Hunted into the Wild te lezen, kun je dat het beste hier doen. En dan weer terug naar de rest van ons Rondje Balkan:
Ga verder met ons “Rondje Balkan”
Na de plek met de watertorentjes vinden we in Momchilgrad een heel fijn restaurant (Elit restaurant). De ober spreekt goed Engels en zelfs een beetje Nederlands! Hij beveelt het lunch menu aan: eerst verschillende soepen, dan een stoofpannetje met gemengde sla en frieten. En dan elk een verrukkelijk toetje, dat we steeds ruilen, want we kunnen maar niet besluiten welke de lekkerste is. En dat alles voor nog geen 50 lev / 25 euro!
Het is warm, laten we een plek zoeken en niet in de rij bij de grens gaan staan. Vijf kilometer ten zuiden van Momchilgrad zien we op google maps een foto van een waterval, eens kijken?
De kloof met loopbruggetjes en een waterval is prachtig. Er zijn af en toe lokale toeristen die even komen kijken.
We gaan even verderop staan op een rustigere plek: 41.486775, 25.433938. Een klein grasveldje naast een bloeiende “prunus americana”.
13 april
We tanken nog even voor de grens en zijn dan binnen 10 minuten de grens over. Een gloednieuwe snelle weg brengt ons naar het Griekse Komotini.
Lees hier verder over onze reis door Griekenland.
Of lees hier verder over de terugweg van ons rondje Balkan.