Iedereen die de Peloponnesos bereist, weet meteen waar ik het over heb als ik spreek over de rechter punt. Er “hangen” namelijk drie punten onderaan het enorme schiereiland. Je kan ze natuurlijk allemaal ontdekken, maar vergis je niet in de reistijden over de kronkelweggetjes. Wij kiezen voor de rechter punt omdat die ons het minst toeristisch lijkt. Bovendien heeft dit twee voor ons interessante bezienswaardigheden, namelijk een versteend bos en je kunt er snorkelen boven een vergeten stad!
We zakten langs de oostkust van de Peloponnesos naar beneden en vinden in de baai Neapoli onmiddellijk een leuke plek. We staan op een uitstekend puntje (36.523961, 23.038587) in de rustige zee en zijn omringd door drie piepkleine strandjes.
Er is hier zoveel te zien, lezen lukt gewoon niet. Suppers in de beschutte baai, hardlopers, joggers en fietstraining met gewichten op het stenige pad waar we naast staan. Twee enorme boten liggen voor anker, onweer en flitsen rechts. Met de verrekijker zien we boten met hele grote vreemde dingen aan de zijkant. Het veerbootje naar het eiland Elafonisos vaart regelmatig. En dan moet de zonsondergang nog beginnen… Er komt een Israëlische man aangelopen, hij complimenteert ons met onze mooie plek. Hij is aan het backpacken, slaapt vannacht in het stadje Neapoli en we spreken half af dat hij morgen bij ons koffie komt drinken.
30 september
Alweer iemand op de koffie!
Net als het koffiewater kookt, komt de backpacker met zijn rugzak voorbij lopen! Het is een aardige man, die geniet van wat de dag hem brengt. “No plan” is zijn motto. Hij blijft niet lang plakken en hij loopt verder de baai rond. Nou, wij hebben wèl een plan: wij gaan hier snorkelen! Het is prachtig. We halen nog wat oud brood uit de ontbijtbak. Dan verschijnt er een harpoenduiker. Tsja, ieder doet zijn ding.
Trouwens de vorige keer, dat er iemand op de koffie kwam, was in Albanië en waren het twee grappige politieagenten.
In Paleokastro bekijken we in het haventje die grote zwarte dingen die hier liggen en nog hebben we geen idee waar ze voor gebruikt worden. Een Griek vertelt ons in perfect Engels dat het stootkussens zijn voor schepen, die op volle zee hun lading willen overzetten op een ander schip. Aha, heel logisch eigenlijk!
Omdat we vermoeden dat er verderop op de rechter punt geen restaurants meer zijn, rijden we langs de zee een stukje terug naar Neapoli alwaar heel wat restaurants op de boulevard. Dit keer zijn we verstandig en bestellen we één Griekse salade en één hoofdgerecht en eindelijk eten we bijna alles op. We bestellen zelfs geen cola light, want meestal krijgen we toch een gekoelde en gesloten fles water erbij. De porties in Griekenland zijn gewoon erg groot.
Het versteende bos op de rechter punt
We rijden helemaal naar het zuidelijkste puntje van de rechter punt en vinden alweer gemakkelijk een mooie plek (36.442269, 23.151137). Het is alleen wel erg heet en er is geen schaduw, dus we draaien het busje zodat we optimaal in de schaduw kunnen zitten.
De opvallende pluimen op hoge kale stengels blijken zee-uien te heten. Inderdaad zie ik soms een ui-achtige bol aan de voet van de plant. Verder heidebrem, mastiekboom met rode besjes en paarse Erinacea anthyllis. Zwemmen is hier niet gemakkelijk. We kijken vol verbazing naar flinke vissen die aan het jagen zijn vlakbij de kustlijn. Af en toe een vin, een staart of een half vissenlijf boven water. Schitterend om te zien!
1 oktober
We zijn op het verste punt aanbeland. Hemelsbreed zijn we 2260 kilometer van huis en over de weg is dat meer dan 3100 km. De vissen zijn vanochtend al weer een half uur op dezelfde plek aan het jagen geweest. We rijden een kilometer terug om in de hitte het fossielenbos te bekijken. De toegang is gratis en er staan informatieborden. Dit Geopark is uniek in Europa, het gaat om originele kalksteenfossilisatie. Er zijn palmbomen, palmvruchten, weekdieren, schaaldieren en stekelhuidigen van miljoenen jaren geleden.
Het leukste vinden we een luguber brommend zeegat!
Zwemmen in een zee-kloofje
We lopen in de hitte weer omhoog, tijd voor een zwempartij. Op google staat vlakbij een “openbaar bad” en dat blijkt werkelijk een paradijsje. Parkeren, kort pad en dan zwemmen zonder toeschouwers.
Het is een soort zee-kloofje, niet heel diep. Het is hier: 36.430537, 23.136000. In het hele gebied zijn fossielen, verlaten stranden en ruige rotskusten te vinden.
In het bergdorp Agios Nikolaos doen we tegenover restaurant Neraida een geocache bij een bouwval waar ooit olijven werden geperst.
Helaas is het restaurant gesloten, maar we moeten toch weer langs Neapoli en daar zijn vele restaurants.
Snorkelen boven een verzonken stad
Dan verder naar de volgende bezienswaardigheid: Paulopetri, de verzonken stad. Het is ongeveer hier: 36.517343, 22.988578. We rijden door een aantal diepe en modderige plassen zodat de fietsen tot halverwege de wielen nat zijn en dan over een zanderige zoutvlakte. Vlakbij het strand staan nog twee stoere vehikels.
Op het strand zijn ook al wat resten te zien van de stad uit 2800 voor Christus. Deze stad is ontdekt in 1967 en is waarschijnlijk tijdens een aardbeving rond 1000 voor Christus in de zee terecht gekomen. We weten niet precies waar we te water moeten gaan, maar ach het gebied is zo’n 100 bij 300 meter groot, dus we zien vast wel iets.
Uiteindelijk zien we patronen van muren en wegen, en een informatiebord onder water! En dan gele blokjes bij de bezienswaardigheden! We hebben echter wel al onze fantasie nodig om er iets van te maken. Kijk eventueel hier naar plaatjes hoe het er vroeger uitzag. Misschien was dit wel het mythische Atlantis!
We vinden een overnachtingsplek in de schaduw van een paar tamarisken, pal achter het strand (36.527273, 23.008907).
2 oktober
Er vliegt een flamingo recht over ons heen, heel herkenbaar door zijn lelijke kop. Eerst weer even zwemmen op het zandstrand en dan afspoelen met wat water. Vandaag even wat meer kilometers maken. Behalve de noodzakelijke dingen gaan we alleen snorkelen bij een roestige boot.
Urbexen in een iets verder gelegen hotel kan niet meer, want het hotel wordt vernieuwd. Wij rijden de bergen in voor een overnachtingsplek. Lees hier verder hoe we in zes relaxte dagen door het binnenland rijden en het hoogtepunt van deze reis bereiken.