Langs de Bulgaarse zuidgrens
We willen in drie dagen langs de zuidgrens van Bulgarije en dat zal ruim 250 kilometer per dag zijn over soms slechte wegen. Bij Tzarevo het binnenland in richting Turkse grenspost maar daarvoor zijn we al lang rechtsaf geslagen. De eerste 100 kilometer is erg slecht en daar doen we dan ook drie uur over.
De route gaat door heuvelig boslandschap en we zien dan ook verscheidene houtkapgebieden, de zwaarbeladen vrachtwagens rijden de weg nog verder stuk. Huizen zien we niet veel. Dan wordt de weg goed en in Topolevgrad vinden we een restaurant met een bescheiden kaart en een serveerster die aan één stuk rookt. De w.c. is grappig: de toiletbril hangt ergens los aan de muur, mocht je die willen gebruiken, de stortbak is heel smal, het licht gaat aan via een ingenieus systeem als de deur dicht is (vooral niet aan het lichtknopje komen dus) en de doortrekker is zodanig slim gemaakt zodat je nooit te hard door kan trekken.
Dan, vlak voor een prachtige overnachtingsplek aan de Arda-rivier, is de weg afgesloten. We zoeken ergens in het bos een plek en horen de rest van de dag landbouwmachines.
Mooie zwemplek
19 september
Na een dikke 40 kilometer en twee uur later over slechte wegen, kunnen we dan toch zwemmen op een mooie plek in de Arda-rivier bij Madzarovo.
Waarschijnlijk halen we ons volgende doel (een gebied met mooie kloven) vandaag niet en het is mooi weer, dus rustig aan. In Kardzali eten we op het grote terras van een hippe tent en er is wifi, dus we zijn wel even zoet. De salades en stoofpotjes zijn weer heerlijk.
In Ardino volgen we een bruin toeristenbord met daarop “Duivelsbrug” in de hoop op een kampeerplek. De weg de kloof in verandert van gatenasfalt in een gloednieuwe asfaltweg van 3,5 kilometer, gesubsidieerd door iets Europees. Dan is er een kleine parkeerplaats, maar een makadamweggetje gaat verder! Een hijgende Italiaan laat ons foto’s zien van de mooie brug en verzekert ons dat het pad naar beneden goed is als je rustig aan doet. Dat klopt inderdaad en onderweg passeren we alle wandelaars van de auto’s die boven wachten. Na twee kilometer is er een prima overnachtingsplek, op een zanderige bodem tegen een rotswand en daar is de mooie pas gerestaureerde brug over de Arda ook.
Er komen nog drie gewone auto’s het pad af met Bulgaarse en Engelse toeristen, maar ’s avonds hebben we het rustig. Weer een geweldige sterrenhemel!
Na de duivelsbrug komt de duivelskeel
20 september
De mist trekt op en we hobbelen het pad weer op. We komen verderop weer bij de Arda-rivier die door het rotslandschap meandert en we verkennen een waterval met iets dat op een zalmtrap lijkt.
In Smolyan even zoeken en dan door een dennenbos op een gatenasfaltweg omhoog. In het Rodopen-bergdorp Shiroka Laka vinden we een leuk restaurantje.
En dan volgt bij Devin het beoogde klovengebied, we rijden de “duivelse keel” in, bij een haarspeld in deze kloof is de ingang van een grot met enkele souvenirkraampjes.
Voorbij Trigrad vinden we een fijne kampeerplek aan een lieflijk beekje. We wandelen de weg verder in en fantaseren over een hier te beginnen camping, het is hier prachtig!
21 september
Alweer mistig hier in de bergen, gelukkig niet echt koud. We rijden alweer vroeg. Lees verder op pagina 6.