Montenegro en Bosnië
Vanaf de Albanese grens rijden we snel door Podgorica richting Nikšić en op de toegangsweg naar het klooster Ostrog, wachten we in een restaurant op het in melk gekookte lamsvlees. Het restaurant heet ook Острог en omdat we in Bulgarije waren kunnen we dit nu gewoon lezen.
We vinden aan het Krupac meer bij Nikšić een mooie overnachtingsplek op een kaapje.
We staan in de zon (die meestal net achter die ene wolk zit) en in de wind en we hebben weids uitzicht. Er vliegt een helicopter rond die regelmatig parachutisten uitspuugt. Tijdens een wandeling ontmoeten we drie vissers, een vader met twee meisjes. Hij spoort ze aan om Engels met ons te praten en ze beginnen: “my name is… “, wat een schatjes, en geen geduld met de hengels natuurlijk. Trots laten ze enkele mini-visjes in een emmer zien. We vinden een beschuttere plek en halen het busje, dat hierbij over een grappig weggetje over het smalle kaapje moet rijden:
Als het bijna donker is, komen de vissertjes al “bye” roepend voorbij. Het is te koud om nog lang buiten te zitten, dus nog even lezen in bed.
28 september
Door de kou toch maar niet te water hier. We kunnen later op de dag vast wel ergens zwemmen. En inderdaad, vlak over de Bosnische grens:
In Trebinje gaan we shoppen en taart eten op een terras bij de kerk. We wonen de mis bij met 200 mensen die op straat staan en naar de kerkdeur kijken. De ober is een omdenker: niet de kerk is te klein, maar “too many people” redeneert hij. We horen ze binnen zingen en Ton begint spontaan mee te neuriën.
Honing en hoestdrank
In de nu volgende vallei kopen we honing en hoestdrank bij een oude vrouw, een soort Klazien uit Zalk, ze toont ons trots een krantenknipsel over de medicinale werking van haar traditionele brouwsels.
Dan een shortcut door de vlakte, er liggen nog flinke modderplassen, jammer, ons busje was zo schoon. We komen langs het meest afgelegen voetbalveldje ter wereld?
De grens hier is alleen voor lokaal verkeer, maar we weten toch de Adriatische kust te bereiken.
Deze prachtige krekel zat zomaar ineens op onze vooruit! Lees verder op pagina 10.