De bronnen van de Cetina
Vlakbij het dorpje Cetina ontspringt de rivier de Cetina via een aantal bronnen uit de Dinara bergen, bij de mooiste heeft men een heiligdom (Sveti Spas) gebouwd.
Deze extreem heldere bron is 115 meter diep! We zien grote vissen naar het wateroppervlak komen als ze een lekker hapje insect zien.
Er is ook een Middeleeuwse kerk met kerkhof vlakbij, de graven zijn jong, oud en heel erg oud, alles door elkaar.
In de hele vallei komen we heldere stroompjes tegen, want er zijn meerdere bronnen, ook leuk zijn de vervallen voetgangersbruggetjes. De Cetina komt al snel uit in het Peručko meer, dus daar zoeken we alsnog een mooie overnachtingsplek. We volgen eerst de bruine borden naar het roeicentrum bij Garnjak en gaan dan rechtdoor naar “public beach”. Het waterpeil van het meer is ondanks de heftige instroom van de Cetina best laag zo aan het eind van de zomer. We vinden een mooie plek onder de bomen op een schiereilandje met uitzicht op het dorpje Garnjak.
Zeven witte reigers strijken neer op een uitstekende punt bij het water, poetsen hun veren en doen een dutje. De zon blijft meestal achter de wolken maar tegen zonsondergang wordt de hemel helder en zien we nog enkele sterrenbeelden.
Speenvarkens aan het spit
29 september
Vannacht een paar spatjes regen. Het is echter niet koud en ook het heldere zwemwater niet. De bodem is wel erg drassig.
In het nabijgelegen Vrlika rijden we door smalle straten omhoog, het is zondag 10 uur en de kerkklokken galmen. We volgen een mooie pas en eten bovenaan een broodje worst tussen de koeien. Via Drniš (hee, hier waren we eergisteren ook) rijden we naar de bovenkant van het Nationaal Park Krka. Deze bovenkant van het N.P. is niet de moeite waard en het weer is ook nog eens druilerig. Maar we verheugen ons alweer op het volgende idee: op het kruispunt van de kustweg (de Jadranska Magistrale) en de weg naar het eiland (otok) Murter hebben we vaak met net een volle maag speenvarkens en schapen aan het spit zien draaien.
Ook dit valt ietwat tegen, want het vlees is niet heel mals.
Even later arriveren we op camping Kosirini op Murter, als we water bijvullen komt er een man op een scooter aan en graait in de vuilcontainers. Hee, hij heeft blote billen onder zijn smoezelige T-shirt, string? We kijken aan de voorkant, nee, bloot! Hij is dronken en kijkt of er nog restjes drank in de flessen zitten en stapt met wiebelige benen weer op de scooter. We kijken goed uit dat hij niet net omvalt als we langs hem rijden. Is deze prachtige plek nu aan het verloederen? Het uiterste eind van deze camping is dan wel naturistisch, maar hier nog niet.
Onze favoriete plek op Murter
Onze favoriete plek onder de bomen blijkt nog vrij en ons busje balanceert nu met de linkerkant op twee dikke keien.
Ton gaat ondanks de spatjes regen toch snorkelen. Hij vindt ook een aantal veren die nu het rammelen van de wieldoppen moeten tegengaan. Die gejatte tandenstokers zijn er natuurlijk al lang afgevallen.
We maken weer een fijne wandeling de heuvel op en langs de zee weer terug. Later nog een wandeling naar de andere kant van de camping langs campers die aan zee staan. Eén camper heeft een overdadige hoeveelheid gekleurde lampjes, en als we ’s avonds in het donker bij ons busje zitten schijnt men hier vandaan steeds met een enorme bouwlamp o.i.d. naar de overkant, wat een asociaal gedrag!
We gaan maar binnen zitten. Het is warm, dus een deur moet open blijven. Vanaf de andere kant komen er ondertussen onweerflitsen, maar dat is puur natuur, dus daar irriteren we ons niet aan! Na een uur komt het onweer dichterbij, snel nog even plassen en dan barst het los! We vallen in slaap als het lawaai weer voorbij is.
30 september
We zijn laat wakker (vanwege die idioot met die ver-straler hadden we de gordijnen dicht gedaan), het is bewolkt en het begint weer te regenen. Na de warme douche vertrekken we in de stromende regen.
Bij de Petrol benzinepomp bij Pakoštane is gratis wifi, dus daar staan we even. Misschien kunnen we vandaag Zadar gaan bekijken? Lees verder op pagina 12.