Via het Kroatische eiland Murter weer naar huis
Na de Neretva-delta rijden we de bergen in, alwaar we de snelweg van Split naar Dubrovnik aangelegd zien worden.
Nog een stukje snelweg en vanaf Šibenik nog een half uurtje naar Tisno waar we bürek en broodjes kopen. De helft van ons gaat nog even naar een supermarkt, de andere helft zoekt alvast een plekje op camping Kosirina, het wordt de oude plek van 2004.
Ton: Nadat de tenten zijn opgezet gaan we een wandeling maken over de muurtjes. De zetel op de top van de heuvel is veranderd in een bank waar we allemaal op kunnen zitten.
We zien de zon ondergaan, het is prachtig. Maar we zien helaas geen dolfijnen. We lopen door tot het strandje verderop. De jongens klauteren over de rotsen. We lopen over het paadje langs de zee terug naar de camping. Het wordt al donker.
We sluiten Luca’s verjaardag af met sterretjes en zingen nog een keer.
De jongens gaan naar bed, we horen weer het duo-voorlezen. We drinken een fles kruskowatz, kletsen gezellig en gaan half aangeschoten slapen.
6 mei
We worden om de beurt relaxed wakker, eten wat, kopje koffie erbij, peukje en alles rustig aan want we blijven vandaag hier. We horen een koekoek (voorspeller van regen?) maar die zal wel ongesteld zijn of zo, want het wordt een prachtige, zonnige dag.
Marianne en Ton gaan naar Betina om boodschappen te halen. De anderen maken waterballonnen en hebben de grootste lol.
Een groene zeester
Marianne en Ton gaan snorkelen met de duikpakjes aan. Het is prachtig, mooie vissen en “zee-drollen”, gele planten en een hele zwerm vissen. Het water is koud dus we gaan niet te lang. Redelijk verkleumd komen we weer op het strand.
Bianca doet het pakje van Marianne (wat van Chris is) aan en gaat ook even snorkelen. We warmen ons op in de zon, met koffie, eten een broodje salami, met en zonder jam.
Daarna relaxen in de zon. Ger komt straks.
Chris: Ik doe een dutje en wordt wakker van verrukt joelende mensen: ze hebben met snorkelen een groene zeester gezien en die zwaaide met zijn pootje!
Gezellig wakker worden zo, de anderen moeten in de zon zitten om weer op te warmen. Dan besluit ik het strand op te ruimen en alle mannen helpen mee, resultaat twee volle vuilniszakken met gekleurde rietjes, plastic dopjes, kapotte kratjes, flessen olie, kapot speelgoed, we hebben weer een plastic-eiland-ramp voorkomen.
Dan ga ik met Bianca een geschikte plek voor het kampvuur zoeken. Het wordt een prachtplek, redelijk uit de wind en in de bosjes is voldoende hout te vinden.
Marianne maakt mooie foto’s van de prachtige rotskust.
Afscheidsavond
Als ik bij de tenten ben, komt Ger onze “oprit” oprijden, we nemen rum-cola mee naar het vuur.
De wind steekt net weer wat op en gaat tegen zonsondergang weer liggen, dat is vaak zo hier. We houden het vuur klein en als we weggaan pissen/spugen de mannen het uit, met nog wat water erbij want we willen geen brand in dit prachtige gebied.
Ger gaat met Marianne en de kinderen met de hangmat spelen totdat Martijn een smak maakt met zijn kin op de harde grond, einde spel.
We maken er een gezellige afscheidsavond van en als Ger vindt dat hij voldoende heeft gedronken om te kunnen auto rijden, nemen we afscheid.
7 mei
De worst die nog op de scuttel lag is verdwenen, het oude brood ligt er nog. Lekker met de deur open geslapen. Luca mag nog even bij Ton in bed en we horen ze praten over echte “mannendingen”: sex!
Koffie, ontbijt, afwas, poepen, zwemmen, afdouchen onder “Anneke”, onze douchezak, de boel weer afbreken en inpakken. Zo nog even kijken of er ergens nog wat ligt of hangt.
We vertrekken rond 11.00, Ton koopt alvast wat bürek (voor de vogels thuis blijkt later) en wij maken nog een laatste foto van de schitterende baai Kosirina.
Marianne leest de kaart en we rijden via een toeristische route naar de snelweg.
Even doorrijden
Effe sjezen, nog een stuk tweebaans van ruim een uur en dan zijn we bij Novo Mesto (rondje compleet).
Om 18.00 zijn we in Begunje voor een laatste overnachting, maar de meiden doen ons een voorstel: we gaan relaxen/slapen en om 23.00 weer rijden, ze zien het niet zitten om met wakkere kinderen 1200 kilometer in de hete auto’s te rijden. Om 21.00 zijn we wakker en om 21.30 rijden we richting Oostenrijkse grens, nog even vignetten kopen bij de laatste benzinepomp.
8 mei
Sneeuw op de donkere bergen, veel wegwerkzaamheden en om 1.00 ’s nachts passeren we de Duitse grens. Om de beurt rijden en slapen en dan komt de zon weer op. We ontbijten ergens en weer verder, om 14.30 zijn we thuis. Een hartelijk weerzien met Paul, welkom-thuis-bloemen in onze huizen, de krant van Koninginnedag (aanslag) bekijken en slapen tot 23.00. Even wakker om in een normaal ritme te komen en om 1.00 alweer bekaf erin. De volgende dag een gezellig Chinees etentje bij Bianca en Paul om de verhalen te vertellen. Deze vakantie met twee tweelingen, twee schorpioenen en twee kinderen was een zeer bijzondere ervaring!
