Home ReisverhalenBalkan, westelijk Luxemburg en verder 2015

Luxemburg en verder 2015

door Chris
Luxemburg

Water in Bosnië

Na de Bosnische grens ten westen van Bihać is in het volgende dorp een restaurant waar je ook met euro’s kunt betalen. Wat eenvoudige vleesgerechten blijken 27 euro te kosten, maar even later krijgen we een tientje terug.
Bij het gehucht Klokot vinden we de bron van de rivier de Klokot, een prachtplek!

Er is een watercentrale en een fishfarm, en er lopen wat mensen rond die bijv. vis gaan kopen of even gaan rondhangen bij een picknickplek. We lezen de hele middag en als de zon bijna ondergaat, gaan we naar een plek met wat meer privacy en minder waterval-lawaai!

7 mei
Na een rustige nacht badderen we onder het goedkeurend oog van de gemeentemannen die met een cementmolen bij de watercentrale iets gaan bouwen. In Bihać drinken we koffie en bekijken we enkele eilanden in de rvier de Una, ooit was hier volgens Chris een camping. Nu is het een troosteloos “park”.

We volgen de Una aan de oostkant en komen bij een camping die men net seizoenklaar aan het maken is (Orljani), met daarnaast twee bijzonder leuke restaurants met terrasjes in het water!

Madeliefjescamping

Uiteraard eten we hier fantastisch! Iets zuidelijker is een brug en staat er een camping aangegeven: Kiro Rafting. De terrassen (met madeliefjes, mooi!) zijn hier tamelijk scheef, maar de wifi is snel en beneden bij de rivier de Una is een eenvoudig terras. Een Belgische familie komt aan: twee fietsen, twee jongetjes voorop, eentje achterop, en een heel klein karretje met kampeerspullen, kleding en schoolboeken, want ze zijn al een half jaar onderweg, geweldig!

8 mei
Een duwbaar grasmaaiertje op diesel gaat de madeliefjes te lijf! Nadat drie families hebben gedoucht is de douche koud.
We rijden naar het noorden. In het grensplaatsje eten we errug lekker: een “een lustige Bosniak” en een supermalse biefstuk tegenover de benzinepomp, want de tank moet voor de grens vol: de diesel kost hier nl. €1,03 per liter!
Vlak over de grens staan twee lifters, het meisje zwaait met beide armen boven haar hoofd en springt enthousiast op en neer in een leuk rokje. Uiteraard stoppen we. De Poolse studenten Kinga en Peter willen wel op ons bed liggen tot Karlovac. We waarschuwen dat het wel warm kan worden daarbinnen en dat ze maar op het raam hoeven te tikken als ze iets nodig hebben.

We kletsen nog even met dit leuke stel dat ook in ons favorite land Albanië is geweest, voordat we ze afzetten bij de tolpoortjes van de snelweg.

Naturisme camping in Slovenië

Ton: Zelf gaan we verder via Metlika en omdat het mooi weer is, gaan we niet verder rijden en vinden we in de buurt van Soteska een naturistencamping, het heet Mali Raj en is inderdaad een klein paradijsje.

Heerlijk bloot in de zon zitten lezen. Chris is stoer en gaat de rivier de Krka in, koppie onder. Er vliegen zwanen over de Krka heen en weer, die ons elke keer vriendelijk groeten. De campingbaas gaat in zijn blootje op de tractor het gras maaien en geeft ons later elk een glaasje raki, Ton drinkt ze beide op. Als het donker wordt maakt hij speciaal voor ons een groot vuur op de vuurplaats.

9 mei
Het is bewolkt en net iets te koud om bloot te lopen. Na de koffie wandelen we naar het eind van de langgerekte camping langs de rivier. Daar zien we tientallen zwanen, af en toe vissen, enkele dikke, forel? We douchen om de beurt, er is maar één douche, lekker warm. Heerlijk om gewoon in je blootje er weer uit te stappen, niet dat preutse gedoe.

Terugreis

Onderweg kopen we proviand voor de lange terugreis: brood, worstenbroodjes en bürek. Dan naar de snelweg en we tuffen snel door Slovenië naar Oostenrijk. We eten traditioneel halve haantjes met patat in Hallein. We babbelen zoals altijd met de Bosnische eigenaar, en hij blijkt uit een plaatsje vlakbij Bihać te komen. Daar komen we dus net vandaan!
Het regent af en toe. Bij de Chiemsee gooien we alle opgespaarde resten brood van de afgelopen week, er is zelfs nog een heel brood. De zwanen, eenden en andere zwemvogels weten er eerst geen raad mee, tot een zwaan een eerste stukje eruit hapt. Door het water wordt het brood zacht en na een paar minuten is het al helemaal op. Ondertussen wordt er flink naar elkaar gepikt: de pikorde dus. Dit alleen tussen de “eigen” beesten.

Chris: Fikse onweersbuien bij München (dit lijkt ook wel een traditie) en tegen zonsondergang zijn we al bij Speyer, de zon schijnt zodanig in ons gezicht dat we maar even pauzeren. We zagen nog ergens een experiment: wat gebeurt er als je man/vrouw toiletten maakt aan de autobahn? Antwoord: een gore bende!
We overnachten op een raststätte 50 kilometer ten zuiden van Koblenz. We lezen onze boeken uit en slapen heerlijk.

10 mei
Het is niet ver meer naar huis…..

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie