“Yellow submarine”
Voor de Montenegrijns-Kroatische grens staat een kleine file. Maar na een half uur hebben we alle chagrijnige activiteiten weer ondergaan inclusief het lange stuk niemandsland alhier. We hebben nog flink wat kuna’s, dus een verlaat ontbijt met tosti’s op een rokerig terras, ernaast is een supermarkt.
Met de kabelbaan naar beneden!
En dan rijden we recht op Dubrovnik af, maar we gaan nu vanaf de kustweg omhoog i.p.v. omlaag om de stad binnen te vallen! We nemen een erg smal en steil asfaltweggetje met passeerplekken en in totaal vier haarspeldjes naar het dorp Bosanka. Iets verder is een cable-car-station op 405 meter hoogte. Onderweg schieten we dit overbekende plaatje van Dubrovnik:
We parkeren helemaal boven achter het kabelbaanstation en in de souvenirshop kunnen we kaartjes kopen. De meeste mensen doen het ritje andersom vanuit Dubrovnik. Maar het is super om zo Dubrovnik binnen te vallen! Voor 120 kuna / ongeveer 16 euro sta je al na een paar minuten aan het centrum, geweldig! Na de toegangspoort van het oude centrum dalen we af via een lange smalle trap naar de “hoofdstraat” met alle souvenirwinkeltjes. De zaken gaan hier eindelijk weer goed. Het is in oktober nog steeds druk en in elke winkel zijn wel klanten.
Onderwaterwereld
Na het bekijken van enkele kerken worden we bij de haven aangesproken door een jongedame die praat over een nieuwe attractie: met een yellow semi submarine een tocht van ongeveer 40 minuten langs de oude stad, het eiland Lokrum en een soort grot, waarbij je op sommige momenten naar beneden gaat om in het ruim via ramen naar de onderwaterwereld te kijken.
Het blijkt dat we de enige gasten zijn, voor 12 euro per persoon is het een erg leuk tochtje. Het is al oktober en wij zitten hier nog met blote armen op zee, fantastisch!
Vooral bij het eiland Lokrum zijn we vaak onder water te vinden. De jonge kapitein vertelt over het Sherezade-landgoed met blauwe sterrenkoepel. Je kunt het huren voor 9000 euro per nacht, en ernaast is een strand waar je gratis naar de sterren kunt kijken, haha!
Ook wijst hij ons op een gebouw waar zeelui eerst 40 dagen in quarantaine ging. Bij ziekte ging men naar één van de eilanden voor de kust, zodat Dubrovnik geen epidemie kreeg.
Na de leuke tour bekijken we de prachtige St. Ignatius van Loyola en via diverse straatjes en steegjes komen we langs de fontein bij de Pile poort.
We eten ergens in een leuk straatje en lopen via trappetjes weer omhoog naar de Ploče poort. Vanaf hier is het slechts een paar minuten lopen naar het kabelbaanstation en daarboven blijkt de auto lekker koel!
Kortste rivier ter wereld?
We bekijken nog even kort de Ombla, kortste rivier ter wereld, al zijn er nog een andere claims hierop! Maar goed, de Ombla is 30 meter lang, komt uit de rotsen en valt in de zee-arm. Die bij Dubrovnik waar je normaliter overheen gaat met een grote brug. Al het drinkwater (24 kubieke meter per seconde) voor deze stad komt hier vandaan.
In Slano staan we op minicamping Banja aan zee samen met nog drie (bus)campers, de zon gaat net onder en het waait, dus lekker binnen zitten!
6 oktober
Het is koud en het begint zachtjes te regenen… Ach, weet je, het is fantastisch geweest. Na bijna vier weken zon en warmte gaan we aan de thuisreis beginnen. Waarom zullen we nu nog gaan kleumen de laatste dagen? Na dik 1900 km, zes grenzen, 3x tanken, een restaurantbezoek en een korte nacht bij een Duitse begraafplaats, komen we na 30 uur gezond aan in onze woonplaats, de terugreis gaat immers meestal veel vlotter dan de heenreis!