Griekenland 2016

door Chris
Griekenland

Een tientje voor een nietje

In Griekenland is de rit in eerste instantie wat saai, dus de vele tolgeldstopjes zijn een welkome afwisseling. In totaal betalen we zo’n zeven keer 2 à 3 euro voordat we in Sourpi van de snelweg af gaan en naar de baai van Nies rijden.

Overnachten bij de vissers

We vinden onmiddellijk een mooie plek aan de rechterkant van de baai waar veel kleine vissersbootjes liggen.

We genieten van de warme (hier wat ondiepe) zee, het snorkelen, de idyllische bootjes, de uit het water springende vissen (hele scholen worden opgejaagd door iets groots, wat ook boven water komt), de olijfbomen in het achterland, de blauwe lucht, de vriendelijke Grieken en de bedrijvigheid rond de bootjes. Tegen zonsondergang varen zo’n 3 à 4 boten uit. We lezen nog even verder en als ik dit schrijf wordt het net donker.

’s Avonds een komen en gaan van schippers en familieleden, een kleine onbemande kudde geiten, overvliegende straaljagers (is er ergens een incident?) Het water is rimpelloos en de temperatuur blijft goed.

16 september
Heerlijk stil geslapen. We kijken eerst even bij het schiereilandje met wat vervallen huizen erop.

Hier gaat een onverharde weg het binnenland in, het komt verderop weer bij de kust, totaal ongeveer 10 km goed te rijden steenslag. In Agia Marina snorkelen we aan de zijkant van het zandstrand, waarna ik wat rode plekken op mijn been heb, door een kwal?

In Pigadi moeten we moeite doen om een geopend restaurant te vinden, we lunchen met gebakken kaasplakken en salades. Ook verderop in de kleine dorpen nauwelijks een minimarket te vinden, wel nog ergens een brood kunnen bemachtigen in een ruime winkel met wat droogwaar, eieren en een paar verse gebakjes op de planken.

Overnachten tussen olijfbomen en de zee

En dan nu naar een overnachtingsplek bij Agios Dimitrios, bij het kapelletje zelf kunnen we niet bij het strand staan, vlak ervoor wel. We staan tussen de olijfbomen pal aan zee.

Enkele stevig rokende en hoestende Griekse mannen zijn hier met wat boten op trailers aan het vissen, er staat ook een kleine bungalowtent. Het is nog vroeg, lekker lezen met een fris briesje van zee, snorkelen en springende vissen bekijken: grote zilverkleurige jaagvissen die jagen op sardientjes etc., die alle kanten opschieten. Zo’n vis vliegt soms meer dan tien keer achter elkaar boven water met sprongen van een halve meter en snel dat dat gaat!
Door de prachtige volle maan is de sterrenhemel nauwelijks zichtbaar.

17 september
We rijden (na het bloot zwemmen, de vissers zijn op zee) ongeveer 12 km langs zee, waarvan ongeveer 4 km onverhard met enkele lastige stukjes, en komen in Glyfa.

Evia, na Kreta het grootste eiland van Griekenland

De veerboot van 10 uur vertrekt net en de volgende gaat pas om 11 of 12 uur. We pinnen en drinken een frappé en eten een club sandwich. Er komt een boot, ik bestel tickets (€19,70) en de boot gaat inderdaad om 11 uur al!
De overtocht naar Aghiokambos op (schier)eiland Evia duurt slechts een half uurtje. In Loutra Edipsou kijken we bij strandjes waar heet water uit de rotsen komt. Het is aardig druk hier, we zwemmen in de zee.

In een aardig stadje aan zee (Limni) lopen we wat rond in de hitte, helemaal aan de noordkant aan zee is een rotskerkje.

Op een terras aan zee met moussaka en salades zijn mannen die pennen e.a. spulletjes verkopen aan de tafeltjes. De grote hoeveelheid snotterige zwerfkatten benemen ons (bijna) onze eetlust. Bij het afrekenen lijkt de rekening wel erg hoog, Ton kijkt nog eens goed: het blijkt dat er een nietje in de rekening zit, waardoor een colaatje €11,70 lijkt te kosten i.p.v. €1,70. Duizendmaal excuus natuurlijk.

Overnachting bij de bosbrand

We rijden verder langs de zee. Onlangs heeft hier een grote bosbrand gewoed, zien we. We hopen maar dat het strandje verderop, waar we willen overnachten, niet aangetast is. Wel dus, maar toch is het uitzicht heel acceptabel en je ruikt het niet. Er staat al een Oostenrijks busje en al gauw gaan we vragen of ze bezwaar hebben als wij naturistisch gaan zwemmen. Nee hoor, dat doen ze zelf ook! Het is vandaag bijna 40 °C en vanaf de zee waait een echt warme wind.

Als het wat afkoelt, besluit ik een wandeling te gaan maken: over de berg, waar ik een klooster zie liggen naar het volgende strandje en onderlangs bijna weer terug, helaas verspert een rots de doorgang en met de camera ga ik er niet omheen zwemmen.

Arme slang!

Ik zie hier wel de meest prachtige sculpturen: het zijn de verbrande olijfbomen van de monniken! Eén ervan lijkt echt op de Heilige Madonna. Gelukkig is hun hek ook vernield door de brand, anders zou ik hier niet eens kunnen komen. Ik zie in een gat in de grond nog een slangenvel, op zoek naar verkoeling heeft hij het toch niet overleefd.

Over de hete heuvel terug en daar zie ik Ton net het water instappen om te gaan snorkelen. Ik neem snel een paar slokken lauw water en voeg me bij hem. Jammer dat het zeewater ook zo lauw is, het verkoelt nauwelijks.
De Oostenrijkers vertrekken naar een restaurantje, een Grieks stel met een daktent arriveert. Ze gaan een heel stuk verderop staan. De zon gaat mooi onder en een uurtje later komt de maan op. Als we gaan slapen is het nog steeds 28°C!

18 september
En als we wakker worden is het nog steeds 27°C! We hebben met de zijdeur open geslapen, alleen tijdens een buitje ging die even dicht. We snorkelen nog een keer en het is geweldig, ongelooflijk veel vissen!

Mooie stranden op Evia

In Limni drinken we espresso’s in een café met wifi. De hoofdweg over het eiland richting Chalkida is wat saai en in het koele bergdorp Prokopi doen we wat boodschappen bij een bakker. Veel Grieken lijken op deze zondag verkoeling te zoeken in de beboste bergen van dit smalle eiland.

In Psachna vertelt een vrolijke dame ons in het Engels hoe we richting Steni moeten rijden, het valt ons eigenlijk tegen hoeveel bewegwijzering nog louter in Griekse letters is. Maar goed, we hebben het cyrillisch onder de knie gekregen, dus die Griekse letters komen ook nog wel. In een dorp staan allemaal pick-up trucks met zakken al wat gistende druiven te wachten, even later zien we dit:

We rijden een spectaculaire pas ten noorden van de hoogste berg van Evia, de Mount Dirfys (1743 meter) en komen in het kleine bergdorp Glifada, waar we via een steenslagweggetje afdalen naar Vithouri-beach. Dit laatste kost wel een half uurtje, maar dan heb je ook wat!

Uiteraard gaan we hier zwemmen, maar snorkeltechnisch valt het erg tegen. Dan de steile toegangsweg weer op en ruim een uur later zijn we bij het volgende strand: Chiliadou, waar enorme rotsblokken ooit op het strand en in zee zijn terecht gekomen. Mooi om te zien.

We eten in één van de vele restaurantjes en lopen daarna naar het meest noordelijk strand, dit zou naturistisch moeten zijn, maar daar lijkt het niet op…

Overnachten bij de dronken meneer

Bij de toegangsweg zagen we net wat tentjes, caravans en een busje staan onder de bomen naast een droge rivier en tegenover een enorme rotswand. Het is ondertussen 17.30 en wij gaan daar ook staan. Spelende kinderen, een man is met zijn bootje bezig en even later een fluitende hippie met een gitaar. We vinden het niet het meest mooie plekje ter wereld, maar dat doet ons een ander plekje ooit weer meer waarderen…

Tegen zonsondergang begint het even goed te waaien en dan komt er een man in een witte auto, uit de achterklep steekt een grote plant. Hij parkeert op twee meter naast ons busje (terwijl er zat lege ruimte is) en blijft in de auto zitten. Wij zitten op dat moment een heel stuk verder bij de (droge) beek en alle deuren van het busje staan gewoon open. Als het schemert, horen we wat rare geluiden en we besluiten bij het busje te gaan zitten.

De man lijkt voorin zijn auto in slaap te zijn gevallen en ligt te snurken. We gaan aan de andere kant van ons busje zitten zodat hij geen last heeft van onze stemmen. Dan begint hij te dromen en Grieks(?) te praten in zijn slaap, dan weer horen we hem kreunen en zuchten en zoekt hij iets in zijn auto. Af en toe slaat er een deur dicht, misschien moet hij even plassen.

Vuurtje?

Als Ton langs loopt, vraagt de man hem iets, hij wil een vuurtje, hij demonstreert zijn kapotte aansteker bij een dun sigaartje. We kunnen/willen deze man niet helpen, een verwarde man met een brandende peuk vlakbij ons in dit gortdroge bos, zien we niet zitten. Eigenlijk zien we het hier helemaal niet meer zitten en we gaan weg. Stoeltjes naar binnen en een paar honderd meter verderop vinden we een rustiger plek. Gelukkig is het koel genoeg om met de deuren dicht te slapen, pfff…

19 september
Na een rustige nacht, begint het weer even heftig te waaien in deze toegangskloof. We willen zwemmen en afdouchen bij een stranddouche, maar het gaat regenen, even wachten dus. We kijken naar de hippies die gekleed in wat doeken aan het kamperen zijn tussen de rotsen op het strand. Ton gaat snorkelen en douchen, ik iets later alleen douchen. Bij het omkleden maken twee enorme windvlagen ons bed erg stoffig.

Het is een hele klus bochtenwerk om via Steni weer aan de andere kant van het eiland te komen en bij Chalkida gaan we de brug over naar het vasteland van Griekenland. Lees verder op pagina 3.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie