Griekenland 2016

door Chris
Griekenland

Het strand met de palmboom

Langs velden met zonnepanelen naderen we het Griekse Thebe / Thiva en door naar Domvraina, waar we eten in een huiskamerrestaurant met vijf gezellig lawaaierige schoolkinderen, we krijgen lekkere rijst met kip en gehaktballetjes in rode saus. En er is wifi. Na nog een gratis toetje van “chocoladekoekjestaart”, proberen we achter de lokale fabriek “Corinth Pipeworks” een heel mooie baai te bereiken, helaas, onmogelijk!

We bekijken tevergeefs in de buurt nog twee andere stranden en hebben daarbij zicht op een “James Bond-achtig tafereel”: vrachtwagens met een klein zwaar rondje aluminium rijden haarspeldend omhoog en anderen dalen met stukken pijp af naar de zeehaven. We zoeken een plek in het achterland en vinden die snel: verder geen beschutting, maar het is bewolkt.

Na een regenbuitje volgt toch nog een mooie sterrenhemel.

20 september
Goeiemorgen: een prachtige regenboog! Het wordt een leuke dag: eerst doen we boodschappen in Kiriaki, een bergdorp met drie minimarkets en een fantastische bakker, zo lekker knapperig hebben we ons Griekse bruinbrood nog nooit gegeten! En heerlijke citroencakejes.

Vooral die ene minimarket is leuk: een meisje spreekt goed Engels en zoekt al onze wensen bij elkaar. Plastic bags voor de “garbage”, dit woord verstaat ze niet, maar mijn neus dichtknijpen is voldoende. Bij de kassa moet trouwens iedereen de neus dicht, het spuitbusje luchtverfrisser staat al klaar voor “die ene klant”. Zes flessen drinkwater worden voor ons (uit een andere winkel?) aangerukt. Helaas doen de waterkraantjes boven in dit dorp het niet echt, dus badwater moeten we nog zoeken.

De bron van de vergetelheid en de bron van de herinnering

De route naar Livadia is prachtig en door de smalle straatjes van dit stadje bereiken we de bronnen, de Krya Springs. We lopen langs de rivier de Erkina langs stroomversnellinkjes, bruggetjes, restaurantjes, watermolentjes, stapstenen over het water en de in de verte tegen de rotswand geplakte kerkjes.

Het verhaal gaat dat de dochter van Demeter (Persephone) met haar vriendin Herkyna hier in de kloof speelde met een gans. De gans verstopte zich in een grot achter een rots. De nimf Herkyna schoof de rots opzij en daar ontstond de bron! Twee van de bronnen, de bron van de vergetelheid en de bron van de herinnering (mooi hè?), werden in de oudheid gebruikt voor de voorbereiding van de mensen die hier het Orakel van Zeus Trofonios bezochten.

In één van de restaurantjes eten we porc- en lambchops met toebehoren, er is wifi. En dan rijden we nog een kilometertje of dertig naar een schitterend verlaten kiezelstrandje. We parkeren op een vlak stukje precies onder een palmboom!

De weg hier naar toe is erg slecht, dus geen campers hier. De Grieken zelf vinden het vandaag te koud want het waait nogal, dus die zijn er ook niet. Het is 25°C en we zitten buiten het snorkelen om voornamelijk in de schaduw van dus die palmboom. Zelfs ik vind het hier kunnen om lekker bloot te zwemmen en te zitten. Slechts één keer komt er een auto, maar die maakt meteen rechtsomkeer. Dan een kudde geiten, zonder bellen en zonder herder, prachtig om te zien in het licht van de ondergaande zon.
’s Avonds een mooie melkweg, de maan is nog niet op en begint al af te nemen.

Antiek Delphi

21 september
Nog even lezen, nog even snorkelen, nog even op deze plek blijven. Nog een auto die meteen weer vertrekt en nog een kudde geiten, deze keer wel met gezellige belletjes en een herder.
We hebben een kort ritje voor de boeg: Delphi bezoeken en daar op een camping gaan staan. Na een indrukwekkende afdaling doen we in Itea boodschappen in een rijkelijk gesorteerde supermarkt. Dan rijden we na een immense vlakte met olijfbomen langs drie campings omhoog naar Delphi, waar we de beroemde ruïnes bekijken.

Ook het museum is bij de toegangsprijs inbegrepen. Op de terugweg kiezen we in een omgekeerde haarspeld de middelste camping: camping Delphi. De ontvangst is prima, het uitzicht vanaf de campingrand geweldig!

We genieten van de wifi, het zwembad, de dennengeur en de schaduw. ’s Avonds drinken we na een zelfgemaakte maaltijd een biertje op het terras, waar we de lokale olijf-producten als hapje erbij krijgen. Dus we verheugen ons al op de lekkere en gezonde olijfolie met amandel- en fruittonen, die we hier morgen gaan aanschaffen, volgens de eigenaar hebben deze producten al vele prijzen gewonnen.

22 september
Inderdaad kopen we de volgende ochtend voor ongeveer 60 euro aan olijfolieproducten, maar we vergeten de camping te betalen! Op het volgende overnachtingsplekje denken we daar pas aan, dus we bellen en beloven te betalen en we vragen of zij ons acsi-kaartje kunnen opsturen. Al lang blij dat onze paspoorten niet nog daar liggen.

Kortste rivier ter wereld?

Ons eerste toeristische stopje is bij een bron die in zee stroomt, de kortste rivier ter wereld?

Vanuit de ruïne komen Nederlandse klanken, er zit een groepje te picknicken.
In het verderop gelegen Galaxidi, zoeken we naar een kerk met een bijzondere kalendervloer, waar elke dag om 12.00 de dag wordt getoond, als de zon schijnt tenminste. Het is bijna 12.00, de zon schijnt, maar de kerk zit helaas potdicht. Verderop in de straat eten we echter heerlijk in taverne Albatros bij een hoestende en rochelende eigenaresse/kokkin. Dan lopen we door de fotogenieke straatjes.

Bij de haven arriveren veel old-timers en we zien een man die tonijn staat te snijden.

Verderop in nog zo’n leuk stadje (Nafpaktos) bekijken we de haven en kopen wat gebakjes. Lees verder op pagina 4.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie