De kloof achter de warme bron
Iets ten zuiden van Përmet is de afslag naar de warme bron. Daar is het een beetje druk met arbeiders en toeristen, nou ja, druk? Er zijn een paar anderen en dat vinden wij al druk. We zwemmen heerlijk in het water van ongeveer 30°C, er zwemmen kleine vissen in. Dan krabbelen we er wat moeilijk weer uit, want door groene algenaanslag is het wat glad. We lopen terug door de rivier, dus we hebben de mooie oude brug niet nodig om aan de overkant te komen. Morgen eindelijk de kloof in!
2 oktober
Om 7 uur beginnen de bouwvakkers te boren in de rotsen. We doen een lang en sloom koffieritueel om te wachten tot er wat zon in de kloof gaat vallen. Dan nog even goed eten, water en koekjes mee, we hebben geen idee hoe ver we gaan komen. Na de brug komen we meteen flink wat kleinere warme bronnetjes tegen, zowel links als rechts van de rivier. In tegenstelling tot het grote bad bij de brug ruiken deze wel naar zwavel.
Na de badjes versmalt de kloof zich, het lijkt zelfs of het stopt. Een mooi bochtig stuk met hoge wanden en grotten volgt. We moeten natuurlijk af en toe door de rivier waden, het is maximaal een meter diep.
Dan een moeilijk begaanbaar stuk vanwege blubber en grote keien. Iemand heeft een kei in de blubber gegooid en dat ziet er heel mooi uit.
Op een paar grote keien rusten we uit en laten onze voeten weer wat warmer worden. Het volgende smalle stuk is niet veel mooier en we gaan weer terug. In totaal lopen we drie uren en dringen ongeveer 1 a 1,5 km de kloof in.
Afkoelen in de warme bron
Terug bij de brug gaan we in het warme bad “afkoelen”, het is ondertussen erg heet geworden. Vanwege de heilzame werking van het water baden er nog een paar mensen.
Bij het busje de deuren open en even de hitte eruit. Een paar kilometer terug is een fantastisch restaurant, als je mixed salad bestelt zitten er ook met knoflook gegrilde groentes bij.
Ons volgende doel is een relatief onbekende camping in de heuvels, dus we rijden zuidwaarts langs de mooie Vjosë.
Lees maar verder op pagina 13.