Bergdorpen rond Mavrovo
Na de Servisch-Macedoonse grens blijkt het eerste 8 kilometer lange stuk autoweg nu snelweg te zijn. We eten hier ergens snackbar-achtig vlees met gekookte aardappelen. Nu moeten we door Skopje waar we altijd een beetje huiverig zijn voor de brutale zigeunerjongens uit de arme wijk Shutka. Dit lijkt een aparte stad te zijn met 40.000 inwoners en heel veel werkeloosheid. Er blijkt nu echter een ring-road of peripherique rondom het noorden van Skopje te zijn! Heel fijn en vlot!
Bij het Mavrovomeer gaan we op dezelfde plek overnachten als waar Ton mij zijn aanzoek deed ruim vier jaar geleden!
23 september
Omdat we naast de asfaltweg staan komt er best veel verkeer langs dus we vertrekken snel. In het prachtig gelegen trouwdorp Galičnik vinden we onze trouwplek weer terug en hernieuwen onze huwelijkse beloften met nog eens twintig jaar. Binnen twintig jaar moeten (mogen) we deze plek dus weer bezoeken!
We rijden de schitterende weg weer terug, over de hoogvlakte en dan door het bos.
De rivier de Radika volgen richting Kosovo
We vervolgen ons net niet complete rondje om het meer. Bij de stuwdam slaan we linksaf door een mooie kloof, de stuwdam laat door deze kloof een onnozel beekje stromen die uitmondt in de Radika, de schoonste rivier van Macedonië. We slaan rechtsaf richting oorsprong van deze Radika en de grens met Kosovo. Het is haast niet te zien maar de rotswand wijkt even en een smal weggetje dat al gauw onverhard wordt voert langs de mooie Radika de bergen in. We zien meteen al drie overnachtingsplekken maar zijn eigenwijs en rijden nog zo’n drie kwartier (10 km) de kloof in.
Het wordt steeds mooier maar geen overnachtingsplek, we gaan terug en staan nu op een mooi veld op 945 meter hoogte naast de rivier met een helder blauwe zwemplek. Helaas is de zon om 15.00 al net achter de bergwand verdwenen. Een ander klein nadeel is dat er veel afval ligt en dus veel vliegen zijn. Maar verder is het hier heel erg mooi. Omdat we vandaag geen restaurant zagen warmen we een blik bami op. De grenspolitie komt in een stoere auto even kijken, ze zien ook ons verzamelde hout wel naast een vuurplaats liggen, maar ze vinden alles kennelijk in orde en vertrekken weer. Dat hout zoeken valt hier nog niet mee, de hele zomer zijn anderen ons voor geweest maar van al dat zoeken en slepen worden we lekker warm. En dan hebben we toch voldoende hout voor een drie uur durend kampvuurtje, heerlijk!
24 september
Om 7.40 arriveert er een visser met een auto. Al voor 9 uur komt de zon over de berg. Even goed doorwarmen voordat we dat koude bad gaan nemen. En koud, dat is het!
Een tomaat die echt naar tomaat smaakt
We zijn bijna op de helft van de vakantie dus we verschonen het bed. Dit is ook een prima plek om de bakken opnieuw te ordenen en één te vullen met vuil wasgoed en op de meest onbereikbare plek te zetten. Zo, dat zien we thuis wel weer. Nog wat lezen in de zon en om 13.00 vertrekken we weer.
Na 1,5 km zijn we alweer op de doorgaande weg. De brede en rustige asfaltweg volgt de Radika verder stroomafwaarts door een schitterende kloof. Bij Skudrinje is aan de doorgaande weg een restaurant aan de rivier. Alleen mannen en iemand pakt drie diepgevroren vleesverpakkingen en legt die op onze tafel. We kiezen rundvlees en die blijkt gevuld met iets papperigs, lekker, maar geen idee wat het is. Erbij krijgen we een plak heerlijke zoete ui, een plak tomaat (die echt naar tomaat smaakt), een stuk komkommer (die echt…), wat feta en drie lekkere olijven.
Inclusief twee fanta’s kost dit ons samen 5 euro! Een paar kilometer na het restaurant slaan we af naar links naar een aantal bergdorpen. We hebben in het restaurant een mooie toeristenkaart gekregen en bij elk dorp staat een moskee of een kerk getekend, soms ook beide. Aan het eind van de weg bereiken we het erg leuk gelegen Gari.
Daarna volgen we de weg naar Tresonče, deze loopt langs een riviertje en we vinden algauw een prima grasveld aan het water.
Er begint hier een wandelroute naar Lazaropole en op een informatiebord staat ook een mountainbiketocht aangegeven. Helaas hebben we op deze plek vrij veel last van paardenvliegen die dwars door twee lagen sokken kunnen bijten.
25 september
Tresonče is ook een mooi bergdorp, de kerk is gesloten, het is ook nog erg vroeg.
Een brug met een goed verhaal
Een pad naar een grot is erg modderig, we rijden op het mooie smalle asfaltweggetje weer terug en bezoeken Elen Skok, een brug met een legende: een Turkse heerser wilde een mooi sterk hert vangen, maar het gewonde dier sprong hier over de rivier. Om het dier te eren werd deze brug gebouwd en is sindsdien een symbool voor moed en de wil om door te gaan tot het einde.
Bij Dolno Kosovrasti begint het stuwmeer van Debar, de Radika komt hierin uit, de Zwarte Drim vult vanuit het zuiden het meer.
In Debar eten we met vlees gevulde bürek met een gazeuze, vroeger maakten wij hier het drankje “spoednik” van. We rijden langs het langgerekte stuwmeer dat niet erg vol staat richting Ohrid. Lees maar verder op pagina 8.