Home Reisverhalen Tsjechië en Slowakije voorjaar 2013

Tsjechië en Slowakije voorjaar 2013

door Chris
Tsjechië en Slowakije voorjaar 2013

Een meisje springt een gat in de lucht

In het Tsjechische Nové Město nad Metují vlakbij de Poolse grens, rijden we door een poort het mooie plein op.

centrale marktplein in Nové Město nad Metují

In een hoek van het plein staat een kasteel uit het begin van de 17e eeuw. We zien meteen al de grappige dwergen van alweer M. B. Braun.

Ton: We lopen rond in het kasteel en beklimmen de toren: prachtig uitzicht op de tuinen en het stadje.

Een rondleiding door het kasteel lijkt ons wel wat, bij een souvenirwinkeltje is een kassa. Het begint om 11.00, dus we hebben nog een half uurtje. We lopen het mooie plein rond met 16e eeuwse huizen en booggalerijen met winkeltjes en drinken er koffie met een rolletje gevuld met crème.

Om vijf minuten voor elf lopen we het kasteel weer binnen, we zien een groepje mensen weglopen. We gaan naar de kassa, er is niemand. De torenklok slaat 11 uur. Op een bord staat: volgende rondleiding om 12.30 en de klok bij de kassa staat op 11.05 De dame van de souvenirwinkel gebaart dat we te laat zijn. De groep zien we ook niet meer. We balen en gaan gefrustreerd weg.

Chris: Het volgende in de planning is het restaurant in de hel: Peklo. Vanaf het stadje volgen we vijf kilometer een bosweg door een donker dal. Want in het gehucht Peklo met wandelpaden langs de Metuje, willen we eten in een bijzonder restaurant. Van buiten mooi, maar van binnen vol met duivels en heksen. Het duivelsgerecht bestaat uit vier soorten vlees in een hemelse saus.

De familie Steinberg zat er warmpjes bij

Het is nog vroeg dus we volgen de tip op van de campingeigenaars van vanmorgen: zij is verliefd op het kasteel in Častolovice. In de stromende regen arriveren we op een parkeerplaats waar de parkeerwachter ons twee parapluutjes aanbiedt voor het korte wandelingetje door een bos.

Binnen wachten we even op een rondleiding (115 kronen p.p.) en krijgen alvast informatie in het Nederlands om te lezen. De vrouwelijke gids begeleidt ons daarna, samen met twee Tsjechen en hun dochtertje, op pantoffels door alle ruimten. Ze vertelt alles wat wij kunnen lezen aan het Tsjechische stel en na een uur hebben we alle ruimten gehad.

Het is goed bewaard gebleven hoe de rijke top van de bevolking (de familie Steinberg in dit geval) door de eeuwen heen hier leefde en wat voor een ratjetoe aan buitenlandse kunst men hier verzamelde, zelfs wijnkannen uit Pompeï uit 500 voor Christus zijn hier terecht gekomen. (Binnen mag je geen foto’s nemen, dus we hebben wat ansichten gekocht)

Via binnendoor weggetjes rijden we naar Dolní Čermná, waar een leuke camping zou zijn. De dorpsbewonener verwijzen ons naar een meer verderop bij Lanškroun.

Ze vindt het zo leuk om Engels te praten!

Ton: Het regent! Een jongedame begroet ons, ze spreekt (met een beetje moeite) Engels. We kunnen kamperen, plek zat! Ze wijst ons de w.c.’s en de douches. Chris vraagt of de douches warm zijn. Uhhh…. mama! Haar moeder komt net aanlopen, het meisje vraagt het in het Tsjechisch. Juichend en springend zegt ze tegen ons: “Yes, warm!” Het is een schatje, een jaar of 16? Ze zegt dat we ook kunnen eten en drinken, er is een “restaurant”. We gaan eerst de auto neerzetten en gaan dan terug voor een biertje.

De jongedame staat op het punt om te vertrekken, jaagt lachend een paar eenden weg en komt achter ons aan als we de deur van het restaurant niet open krijgen. Ze roept weer “Mamaaaaaah”. De deur wordt geopend en we komen in een soort huiskamer-restaurant, diverse familieleden aan een grote tafel, ijshocky op t.v. (CZ-Belarus: 2-0) We drinken aan een apart tafeltje bier en eten een langose: een pizza-achtig ding met veel knoflook en ketchup (de kaas is op).

Chris: Ja, wat wil je, deze camping heet Knoflík! Het is (bijna) droog, terug in het busje gaan we iPadten, eerst voorin en dan achterin en dan slapen. Tsjonge, ik vind dat deze vakantie wel wat leuker kan….

4 mei
De volgende dag is alles weer leuk, want de zon schijnt!

Na de douche (met zijn drieën op een rij, gelukkig zijn we de enige gasten op de camping) nemen we afscheid en geven we ballonnen voor het kleine zusje van het meisje. Lees maar verder op pagina 5.

Dit vind je misschien ook leuk

Schrijf een reactie