Het deurtje naar de waterval
Na het Zwitserse kerkje te Zillis gaan we eerst nog wat verder zuidwaarts voor de Rofflaschlucht: door een deurtje in een restaurant mag je voor CHF 3,50 kijken wat zich daarachter bevindt. Via een schuurtje zie je eerst wat oude hamers, dreven en scheppen liggen, met daarboven een foto van een echtpaar.
Vervolgens voert een pad langs het graf van de twee. Het pad is helemaal uitgehakt langs de wand van de kloof door de mannelijke helft van het stel: Christian heeft in de winters van 1907 – 1914 keihard gewerkt. Het pad loopt hoog boven de kolkende watermassa’s.
Het streepje op de linkerfoto hierboven ter hoogte van de schouders van die man in dat gele vest, geeft aan hoe hoog het water stond op 4 oktober 2006! We lopen helemaal door tot we achter de waterval in de Achter-Rijn staan.
Op de terugweg zien we goed wat een werk deze Christian heeft verzet. Nog bedankt!
De Via Mala
Op de terugweg met de auto door de kloof van de Via Mala stoppen we even bij een plek waar je ook met trappen naar beneden kunt lopen, indrukwekkend smal daar beneden.
Vroeger liep daar dus een pad hoog boven het water, nu verbeeldt door Romeinse soldaten en een paard. Tegenwoordig verdringen een snelweg en een autoweg zich door de kloof, vaak wegens ruimtegebrek door tunnels.
In Thusis heet de camping “Via Mala”, zoals zo’n beetje alles hier in de buurt. Een Nederlands sprekende man heet ons welkom en onze acsi-kaart blijkt geldig, tot 10 juli is het hier zelfs nog laagseizoen! Dus betalen we maar 25 ipv 40 CHF incl. elektrisch en wifi. De camping ligt in een geurend dennenbos met zon en schaduw.
Ton: We koken iets van spaghetti met room. ’s Avonds is er bij het restaurant life voetbal op een scherm: EK Duitsland – Frankrijk. Onder het genot van een tapbiertje (dit heet “offen” i.t.t. een gesloten biertje in een flesje) wint Frankrijk met 2 – 0! Samen met enkele Franse toeristen zijn we blij.
8 juli
Om 8.30 wakker en op naar ongeveer Karlsruhe met als tussendoortje een leuke bergroute in Unteriberg, waar Chris ooit in een huisje vakantie heeft gevierd en twee bergen heeft beklommen ongeveer 40 jaar geleden!
En maar weer eens richting huis
Verder langs Zürich, door Basel, druk, files. Op de navigatie zien we er na een bepaalde afslag 100 minuten vertraging te verwachten is. We slaan af en zien in het eerste dorp een kiptent, dus elk een half haantje en een kartoffelsalade.
We zoeken een camping: de eerste is tjokvol, de tweede heeft bij het inrijden alleen al zoveel regeltjes, dat we weggaan. De derde is een gigacamping, maar op zich wel oké, met zwempoelen en honderden plekjes. Wij staan op de gastenafdeling, plekje C23.
Rond zonsondergang begint het: de muggenplaag. Al tijdens een fietstocht over de camping valt het ons op: mensen zwaaien met elektrische vliegenmeppers en sommige voortenten zijn geheel afgedekt met gaas. Rustig bij ons busje zitten is er niet meer bij, we gaan maar binnenin zitten ondanks de hitte.
9 juli
Chris: Vanwege de verjaardag van ons kleinkind morgen, hebben we voor de laatste nacht besproken op naturistencamping De Maat. De reis is voorspoedig gegaan en we krijgen een rondleiding over de camping: een mooi natuurzwembad, fruitbomen voor schaduw en aardige medebewoners. Na het zwemmen fietsen we nog wat rond in de omgeving: grote rivieren en machtige sluizen.
10 juli
De laatste toeristische attractie is een pontje over de Neder-Rijn, eigenlijk wel grappig om te bedenken dat we dit water mogelijk al eerder gezien hebben, toen we achter die waterval stonden van de Achter-Rijn.
Dan komen we aan op de verjaardag van ons liefste kleinkind. We hebben er trouwens maar één dus we kunnen dit veilig zeggen, en lief is hij zeker! Het is heel gezellig, lekker buiten in de tuin. Daarna nog even naar huis rijden…