Corsica: St. Florent en Cap Corse
Om 11 uur rijden we eerst een kronkelige route naar het noorden langs een spoorbaan. We stijgen iets en zien dan de zee liggen, wat een uitzicht hier. Door het Corsicaanse bergdorp Belgodère en dan een lange afdaling naar de kustweg, waar we eerst even naar links afslaan, want drie kilometer verderop liggen de mooie tuinen van Saleccia.
Mooie tuinen van Saleccia
In de hitte lopen we er een uurtje rond, vooral in de maquistruiken zijn we geïnteresseerd. Dan boodschappen in een grote koele supermarkt en nog even 40 kilometer bochtenwerk door de desert des Agriates.
St. Florent op Corsica
In St. Florent staan we nu op camping Pinede in een schaduwrijk bos aan een lagune, waar boten zo naar zee kunnen varen. Ton duikt meteen het zwembad in.
Over een gravelweggetje fietsen we naar het stadje, goed te doen. We bezoeken de burcht, de haven en gaan dan zitten bij “Lambada”, overal grote voetbalschermen!
1 juli
Nog één dag voor de overtocht Bastia – Livorno. We rijden over de Col de Teghime: prachtige vergezichten, dan boven Bastia langs: er liggen een aantal veerboten in de haven en er komt net één aan.
De Cap Corse van Corsica
Dan gaat er iets mis in de wirwar van wegen daar boven Bastia en we komen uiteindelijk bij de haven. Dan maar de kustweg volgen richting Cap Corse. Op onze kaart staan twee campings in Miomo, net ten noorden van Bastia. De eerste “les Orangers” laat slechts auto’s toe met een maximale hoogte van van 1,95 meter, dus we zijn net te hoog. De tweede “le Casanova” kunnen we niet vinden.
Een paar dorpjes verder heb ik ooit een camping aangekruist die wel leuk leek: camping A Casaiola in Marine de Sisco. Het blijkt inderdaad een klein paradijsje: tegenover een restaurant met dezelfde naam aan zee, gaat een heuvelachtig asfaltweggetje het land in en na 350 meter kom je bij de receptie, waar staat dat je je alvast kunt installeren. Het is er rustig, er zijn grote schaduwrijke plekken en veel bloemen.
We gaan naast het restaurant snorkelen vanaf een heel mooi rotsenstrand.
’s Avonds eten we in het restaurant aan zee, het is heerlijk maar niet al te veel, dus nog ruimte voor toetjes: ik een tiramisu van Corsicaanse koekjes en Ton iets met flinterdunne ananasschijven. Vlak bij het restaurant is een aandoenlijk kapelletje:
Bij de receptie van de camping zitten we nog even in luie stoelen te internetten.
We verlaten Corsica
2 juli
Net iets voor de wekker wakker, we hebben de camping gisteren al betaald, dus we kunnen zo wegrijden. De geelwitte boot van Corsica Ferries zien we ook al richting haven varen. Even wachten in de hitte en dan een vier uur durende overtocht op de Mega Andrea, inderdaad een joekel van een boot met negen verdiepingen. We lezen…
In het hete ruim is het even schrikken: het koelkastje staat nog aan, kunnen we wel starten? Ja, gelukkig! Dan weten we nu dus ook dat we het ding gerust vijf uren in een hete omgeving kunnen laten draaien. In de haven van Livorno rijden we het vaste land weer op. Lees verder op pagina 8.